Opgebiecht: ‘Ik heb gelogen over onze vakantiebestemming’

Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen. Deze week: Nora (29) heeft tegen een iets te nieuwsgierige en enthousiaste kennis gelogen over haar vakantiebestemming.

„Geloof me: jij zou het ook doen, als je dit verhaal hebt gelezen. Vorige zomer dacht ik gewoon een leuk reisverhaal te delen met een kennis die ik af en toe op verjaardagen tegenkom. Ik vertelde vol enthousiasme over een geplande rondreis door Maleisië met mijn vriend, iets waar ik al maanden over droomde. Ze reageerde meteen heel geïnteresseerd en vroeg wanneer we precies zouden vertrekken. Ik dacht dat ze gewoon nieuwsgierig was, maar achteraf bleek dat ze vooral wilde weten wanneer wij zouden gaan. Zodat zij exáct dezelfde reis, op dezelfde data, kon boeken. Zonder dat ik er vanaf wist.

Want toen onze reis aanbrak en we op het vliegveld stonden, liepen we die kennis en haar vriend ineens tegen het lijf. Serieus? Hoe doe je zoiets zonder overleg? Zij reageerden overdreven enthousiast, maar het voelde vooral alsof ze mijn reisplannen hadden gekaapt. En alsof dat nog niet genoeg was: we hebben bijna drie weken lang elke avond verplicht met z’n vieren op een terrasje gezeten. Niet bepaald de quality time die ik voor ogen had.

De vakantie zelf was natuurlijk prachtig – Maleisië is een geweldig land – maar door hun aanwezigheid kon ik niet helemaal ontspannen. Bij elk strandje, uitzichtpunt en elke foto voelde ik hun nabijheid. Soms stond die kennis bijna letterlijk in mijn nek te hijgen. Die hele ervaring maakte onze droomreis minder speciaal dan hij had kunnen zijn.

Wat me nog het meest dwarszit, is dat ze vooraf niks hebben gezegd. Ik had het fijn gevonden als ze het gewoon even hadden gevraagd, of we er samen over hadden nagedacht – zeker als het om een reis gaat die je als koppel maakt. Maar nee, blijkbaar was mijn enthousiasme genoeg om hen aan te steken en zagen ze dat als een soort uitnodiging? Ze besloten in elk geval ineens om gewoon mee te gaan. Ik kan je vertellen: zelfs mijn beste vriendin zou dat niet doen. Maar die kennis voelde kennelijk geen enkele gêne. Daar ben ik echt nog steeds boos over.

Dit jaar staat er weer een reis op de planning, naar Zuid-Afrika. Maar deze keer hou ik de bestemming voor mezelf. Natuurlijk kwam ik die kennis laatst weer tegen en toen vroeg ze naar mijn vakantieplannen. Ik kon het gewoon niet uit mijn mond krijgen, dus ik verzon een of andere rondreis door Canada die ik toevallig voorbij zag komen bij een bekende. Of ze dat gelooft en weer ‘dezelfde’ reis boekt? Geen idee, maar ik wil dit niet nog eens meemaken. En anders verzin ik last minute wel een smoes, mocht ze daadwerkelijk die kant opgaan. Maar het opbiechten? Hell no, ik heb er echt geen zin in dat ze me wéér overal achtervolgt.

Deze ervaring heeft me in ieder geval één ding geleerd: sommige dingen moet je kennelijk voor jezelf houden, hoe leuk het in eerste instantie ook lijkt om met anderen te delen. Ik realiseer me nu dat dat ook prima achteraf kan, als je weer veilig en wel thuis bent.

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Benieuwd naar meer spaarverhalen van andere lezers? Deze voorgaande edities van Metro’s wekelijkse rubriek De Spaarrekening zijn favoriet onder onze lezers:

Opgebiecht: ‘Ik flirt per app met mijn buurman’

Opgebiecht: ‘Ik ben al vijf jaar niet naar de tandarts geweest’