Het wonder bij poort 51 van Craven Cottage

De eerste indruk die je krijgt als je Craven Cottage (het terrein van Fulham) bezoekt, is die van een textielfabriek uit de Industriële Revolutie. De tribune aan Stevenage Road, vernoemd naar oud-speler Johnny Haynes, is in Art Deco-stijl ontworpen door architect Archibald Leitch, net als vergelijkbare tribunes in Anfield, Old Trafford en Hampden Park, die echter al lang niet meer bestaan. Het dateert uit 1905 (het oudste in de Premier League ), is een monument en mag niet worden aangeraakt. De oude houten stoelen zijn niet de meest comfortabele ter wereld, maar ze voeren je wel terug naar een tijd waarin voetbal (en alles eromheen) heel anders was.

Het contrast kan niet groter zijn met de Riverside Stand, een metafoor voor de twee Groot-Brittanniëen, en het feit dat de rijkste 1% van de mensen ter wereld 99% van alle rijkdom vergaart. Als je door Gate 51 gaat, waar iedereen binnenkomt met een VIP-ticket ter waarde van € 3.600,- tot € 25.000,- (per wedstrijd), is het alsof je Wonderland binnenstapt zonder Alice te zijn. Negen verdiepingen met de meest luxueuze faciliteiten die u zich maar kunt voorstellen, groter dan welk ander stadion of sportstadion ter wereld dan ook, waaronder SoFi in Los Angeles en ATT Stadium in Dallas.

Lees ook Er zijn kamers, een kinderkamer, een piano zoals in de 'Titanic' en een buitenzwembad op de negende verdieping.

Het is meer een privéclub in een stadion dan een tribune, zoals blijkt uit het feit dat wanneer er geen wedstrijd is (en dat is het overgrote deel van de tijd) het open is voor leden die ongeveer duizend euro per jaar betalen, wat hen recht geeft op toegang tot de restaurants en bars op alle negen verdiepingen (één met een vleugelpiano die doet denken aan de Titanic , een andere als de Oriënt Express als eerbetoon aan Agatha Christie), en het openluchtzwembad op de negende verdieping, boven de hoek (vanuit het water kun je de wedstrijd niet zien, maar je kunt hem wel horen, met een mojito of een glas Veuve Clicquot in de hand, als het weer het toelaat natuurlijk, wat zeker niet altijd het geval is). De sfeer wordt wel omschreven als die van een wolkenkrabber in Dubai.

In de VIP-ruimte van Craven Cottage, die bereikbaar is via een gouden trap die niet misstaat in een James Bond-film, bevinden zich privéruimtes die doen denken aan een Mayfair-club, met balkons die uitkijken over de Theems (de tribune ligt praktisch boven de rivier). Vanaf hier heeft u uitzicht op de kano's en zeilboten die door het vervuilde water varen. Op tafel vindt u een geschenk: een shirt gesigneerd door de spelers van het team. Op wedstrijddagen is er livemuziek en catering door enkele van de beste chef-koks uit de stad. Er is geen gebrek aan kinderdagverblijven voor kinderen die te jong zijn om van voetbal te genieten.

De VIP-ruimtes in andere Engelse stadions zijn prima, maar komen niet in de buurt van die van Fulham, een team dat het seizoen bovenaan de ranglijst afsluit maar geen Europa League-finale heeft bereikt, dat al vier jaar op rij in de Premier League speelt en eigendom is van de Amerikaanse magnaat van Pakistaanse afkomst Shahid Khan. Vanuit de Clubtunnel van Tottenham kun je door een glazen raam zien hoe de spelers van de kleedkamer naar het veld gaan; De Chelsea Club Dugout bevindt zich direct achter de bank met de manager, masseur en wisselspelers, zodat u na de wedstrijd het veld op kunt; De Diamond Club van Arsenal biedt zitplaatsen met eigen verwarming en individuele televisie; En wie 1.200 euro betaalt voor het nieuwe stadion van Everton, krijgt een persoonlijke butler tot zijn beschikking en kan in relaxfauteuils plaatsnemen alsof het een bioscoop is.

Maar niets is te vergelijken met het betreden van het voetbalveld via de magische poort 51 van Craven Cottage. Terwijl wat er aan de andere kant ligt een monument is van maatschappelijke ongelijkheid, rijkdom en privileges, waar gewone fans geen toegang toe hebben.

Modern voetbal Rode loper voor toeristen en miljonairs die niet naar de prijs vragen

Fans van Chelsea, Manchester City, United en andere clubs protesteren tegen de stijging van de reguliere ticketprijzen en tegen het feit dat er steeds minder tickets te koop worden aangeboden. Zo is er meer ruimte voor VIP's en toeristen die niet vragen hoeveel ze kosten en meer geld uitgeven dan thuisfans aan eten, drinken en merchandise. Een aantal seizoenkaarthouders van Old Trafford die direct achter de dugout zaten, zijn naar andere delen van het stadion verhuisd, omdat hun zitplaatsen zijn geüpgraded naar premiumstoelen. Er is steeds minder over van de arbeidersklassetraditie in het Engelse voetbal.