Waanzin en gebrek aan definitie bij het sluiten van de peronistische kandidatenlijsten in Buenos Aires

Te midden van de hectiek rond het sluiten van de lijsten en de aanhoudende spanningen op verschillende niveaus van het kandidatuurproces, vonden er afgelopen vrijdag intensieve onderhandelingen en consultaties plaats tussen vertegenwoordigers van Fuerza Patria, de partij die de regeringspartij in de provincie Buenos Aires vertegenwoordigt. Vertegenwoordigers van Axel Kicillof, Sergio Massa en Máximo Kirchner proberen de lokale discussies te organiseren om vervolgens — op zaterdag, net als de deadlines — verder te gaan met de nominaties van de secties.

Op 7 september zijn er 69 zetels te vergeven in de acht kiesdistricten: 46 voor het Huis van Afgevaardigden en 23 voor de Senaat. Dit is de eerste keer dat deze verkiezingen los van de landelijke verkiezingen plaatsvinden , die op 26 oktober plaatsvinden.

Zoals altijd in de laatste fase van dit proces worden de onderhandelingen over het finaliseren van de lijsten gekenmerkt door een heen-en-weergepraat tussen het radicale Kirchnerisme, Axel Kicillofs Recht op de Toekomst-beweging en Sergio Massa's Vernieuwingsfront.

De nieuwigheid van deze eindsprint is de beslissing om door te gaan met "token"-kandidaten in verschillende districten van de dichtbevolkte Derde Sectie (zuidelijke GBA). Afgelopen vrijdag werd vooruitgang geboekt met het consolideren van de nominaties van Andrés Watson (Florencio Varela), Fernando Espinoza (La Matanza), Mario Secco (Ensenada), Juan José Mussi (Berazategui), Fabián Cagliardi (Berisso) en Jorge Ferraresi (Avellaneda) als kandidaten voor het eerste raadslidmaatschap van hun districten. De enige die op 10 december daadwerkelijk een zetel zou kunnen bemachtigen, is Ferraresi. De anderen, dat is duidelijk, zijn er om de stembusomvang te vergroten.

Terug op wetgevend niveau beginnen namen op te duiken die een sterke wil hebben om op de stembiljetten te komen. Zo zouden in de Eerste Sectie (Noordelijke Agglomeratie, nu de grootste met meer dan 5 miljoen kiezers ) Leonardo Nardini (dicht bij Máximo, burgemeester van Malvinas Argentinas), Federico Achaval (onafhankelijk van Pilar) of Gabriel Katopodis, minister van Infrastructuur van Axel Kicillof, een kans maken om toe te treden.

In het derde deel – gekozen door Cristina Kirchner vóór haar arrestatie – is een van de namen van de gouverneur van Buenos Aires de burgemeester van Almirante Brown, Mariano Cascallares. Kirchnerisme liet de namen van Federico Otermín (Lomas de Zamora) of Nicolás Mantegazzi (San Vicente) opduiken. Als er niet tijdig overeenstemming wordt bereikt, zou er nog een andere "getuige" kunnen opduiken: vicegouverneur Verónica Magario, die een consensuskandidaat zou zijn.

In het tweede deel wordt bijvoorbeeld de spanning tussen La Cámpora en het Kicillofisme duidelijker blootgelegd. De burgemeester van Salto, de al lang zittende leider Ricardo "Curita" Alessandro, was een fervente kandidaat om zich aan te melden als vertegenwoordiger van de Beweging Recht op de Toekomst van de gouverneur. Ook Diego Nanni, burgemeester van Exaltación de la Cruz, solliciteert naar deze functie. Hij is een buurtactivist die La Cámpora benaderde om een kans te krijgen zich kandidaat te stellen.

Ook in het binnenland (vierde, vijfde, zesde, zevende) is er onenigheid. Ook hier is Massa's Renovador Front prominenter aanwezig, met mogelijk Alexis Guerrera of Valeria Arata. Gustavo Pulti (Kicilofist) en Fernanda Raverta (Campora) strijden in de kustgebieden en Mar del Plata.

In het zuiden van het gebied denkt de burgemeester van Bahía, Federico Susbielles, de wetgevende vertegenwoordiger te kunnen aanstellen. Maar Alejandro Dichiara, voormalig voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden en nauw verbonden met het burgemeestersteam dat onder Martín Insaurralde valt, speelt daar ook een rol.