Het uitroeien van racisme is geen optie: Sheinbaum eist historische gerechtigheid.

Met de Zócalo van de hoofdstad als getuige en in het kader van de 700e verjaardag van de stichting van Mexico-Tenochtitlan deed president Claudia Sheinbaum een krachtige oproep aan het nationale geweten: het uitroeien van racisme is geen keuze; het is een dringende noodzaak en een morele en historische plicht.

De president benadrukte dat het hart van Mexico klopt in zijn inheemse wortels en dat de toekomst van het land alleen kan worden opgebouwd door moedig te erkennen wat we waren en wat we zijn.

"Er kan geen nationale identiteit zijn zonder een inheems gezicht. Het uitroeien van racisme is geen optie; het is een noodzaak om een rechtvaardige samenleving op te bouwen", aldus Sheinbaum.

In een toespraak die een beroep deed op zowel het geheugen als de trots, beschreef Sheinbaum de grootsheid van Tenochtitlán niet als een ruïne, maar als een levend zaadje dat opbloeit in de wijken, steden, talen en strijd van vandaag.

Hij vertelde dat deze erfenis niet alleen voortleeft in archeologische overblijfselen of beelden, maar ook in de moeders die hun kinderen Nahuatl leren, in de jongeren die racisme aanklagen op sociale media en in de inheemse volken die zich verzetten tegen ontworteling.

"Wie zich zijn wortels niet herinnert, loopt zonder schaduw of richting. Herinnering is een zaadje, geen last", zei de president.

Tijdens haar toespraak besprak de president de geschiedenis van de kolonisatie en genocide op inheemse volkeren. Ze benadrukte dat de komst van de Spanjaarden geen ontmoeting van werelden was, maar eerder een gewelddadige oplegging die alle sporen van het origineel wilde uitwissen.

"De Vierde Transformatie is bovenal een project van waardigheid. Er is geen rechtvaardigheid zonder het vereffenen van de historische schuld aan inheemse volkeren", stelde hij.

Dit standpunt versterkt het sociale karakter van zijn regering en komt op een moment dat er toenemende spanningen zijn vanwege mediaracisme en klassisme die zich viraal hebben verspreid op sociale media.

Sheinbaums woorden komen niet uit het niets. Slechts een paar weken eerder wakkerde de zaak van Ximena Pichel, bijgenaamd "Lady Racista", het nationale debat over structureel racisme opnieuw aan. De Argentijnse influencer beledigde een verkeersagent uit Mexico-Stad omdat die haar auto had geblokkeerd, en gebruikte daarbij klassistische en discriminerende uitspraken die onmiddellijk viraal gingen.

Deze aflevering, net als andere soortgelijke afleveringen, benadrukt dat rassendiscriminatie niet alleen een erfenis is van de koloniale tijd, maar een realiteit is in het stedelijke leven, de media en de politiek.

Slechts enkele uren voor een mars tegen gentrificatie in Mexico-Stad krijgt het betoog van de president ook een nieuwe dimensie. De strijd om land, stijgende huurprijzen en de verdrijving van inheemse bewoners zijn nauw verbonden met vormen van stedelijk racisme en klassisme.

Het protest, georganiseerd door buurtgroepen, wil aan de kaak stellen hoe bepaalde sectoren van de samenleving systematisch worden verdrongen in naam van de 'vooruitgang', en zo de historische ongelijkheden in een nieuw jasje versterken.

De president sloot haar toespraak af met een eeuwenoude zin die weerklinkt uit de diepten van de Mexicaanse identiteit:

“Zolang de wereld bestaat, zullen de roem en glorie van Mexico-Tenochtitlán nooit eindigen.”

Een boodschap die niet alleen een eerbetoon brengt aan het verleden, maar ook een pad naar de toekomst voorstelt: een toekomst waarin rechtvaardigheid, herinnering en inclusie niet langer louter retoriek zijn, maar levende politiek.