Het einde van het verkeer? NL en bedrijven gaan de dienstregeling revolutioneren

Monterrey zonder het verstikkende spitsverkeer is misschien geen utopie meer. De regering van Nuevo León en de industriegiganten zijn een reeks formele dialogen gestart met een ambitieus en potentieel revolutionair doel: de werkdag volledig herinrichten met gespreide roosters.

Decennialang was de oplossing voor het probleem van verkeersopstoppingen in grote steden het bouwen van meer infrastructuur: meer bruggen, meer lanen, meer verdiepingen. Deze strategie heeft echter zijn beperkingen bewezen. Het initiatief dat nu in Nuevo León wordt overwogen, vertegenwoordigt een paradigmaverschuiving: in plaats van alleen beton aan te passen, is het doel om gewoontes te veranderen.

Het doel van het voorstel voor een ‘gespreide dienstregeling’ is eenvoudig in concept, maar complex in uitvoering: de begin- en eindtijden van werknemers over een langere periode spreiden om te voorkomen dat miljoenen mensen tegelijk de straat op gaan.

In tegenstelling tot andere beleidsmaatregelen die per decreet kunnen worden opgelegd, hangt het succes van dit plan volledig af van de medewerking van de private sector. Monterrey is een industriële grootmacht en de duizenden fabrieken, industrieparken en kantoren genereren aanzienlijke mobiliteitsstromen.

Het feit dat de belangrijkste handelskamers, zoals CAINTRA, vanaf het begin aan deze dialogen hebben deelgenomen, is daarom de sleutel tot het nieuws. De discussie gaat niet over óf het zal gebeuren, maar over hóe het zal gebeuren. De zorgen en behoeften van de industrie zullen ter sprake komen:

• Welke gevolgen heeft dit voor productielijnen en logistiek?
• Welke prikkels zou de overheid kunnen bieden om de transitie te vergemakkelijken?
• Hoe worden de dienstregelingen tussen verschillende economische sectoren op elkaar afgestemd?

Als het voorstel wordt uitgevoerd, zou het het dagelijks leven van de inwoners van Monterrey radicaal kunnen veranderen. De potentiële voordelen zijn enorm:

• Een drastische vermindering van het tijdverlies in het verkeer, dat volgens IMCO-onderzoek kan oplopen tot 100 uur per persoon per jaar.
• Minder stress en een betere levenskwaliteit.
• Optimalisatie van het openbaar vervoer, dat efficiënter kan functioneren bij een verspreide vraag.
• Positieve impact op het milieu door vermindering van vervuilende emissies.

Het plan kent echter ook aanzienlijke uitdagingen. Zo moeten de dienstregelingen van het openbaar vervoer worden aangepast aan de nieuwe diensten en moeten deze worden afgestemd op de schoolroosters om verstoring van de gezinsdynamiek te voorkomen.

Deze dialoog is de eerste stap op een lange weg. Monterrey is een gedurfd experiment gestart in social engineering en stedelijk management dat, indien succesvol, niet alleen de straten zal ontlasten, maar ook een voorbeeld kan worden voor andere door verkeer geplaagde Latijns-Amerikaanse steden.