Diplomaten van Sheinbaum worden bekrachtigd te midden van geschreeuw en beschuldigingen

Het Mexicaanse buitenlandse beleid, onder leiding van Claudia Sheinbaum , is begonnen met een grote reorganisatie in het Congres. Twaalf nieuwe diplomaten werden bekrachtigd door de Permanente Commissie , maar het proces verliep niet zonder schandalen. Senator Lilly Téllez van de PAN was de hoofdpersoon in een van de meest gespannen scènes toen ze door een megafoon schreeuwde tegen de benoeming van Juan Antonio Ferrer Aguilar , voormalig directeur van het Instituut voor Gezondheid en Welzijn (Insabi) , die nu ambassadeur bij UNESCO in Parijs wordt.

Téllez beschuldigde hem van corruptie, verduistering van geld en het achterwege laten van medicijnen aan ziekenhuizen tijdens de pandemie. "We gaan hem tot in Parijs achtervolgen", verklaarde het PAN-lid. Ondertussen riepen ook de overige diplomatieke benoemingen gemengde reacties op vanwege het politieke profiel en de achtergrond van de gekozen kandidaten.

Ferrer Aguilar stond aan het hoofd van het failliete Insabi , de organisatie die Seguro Popular verving tijdens het bewind van Andrés Manuel López Obrador . Zijn management werd fel bekritiseerd vanwege medicijntekorten , kostenoverschrijdingen tijdens de pandemie en vermeende corruptie in verband met medische benodigdheden. Ondanks deze beschuldigingen werd hij met 24 stemmen voor en 8 stemmen tegen bevestigd als vertegenwoordiger van Mexico bij UNESCO .

Lilly Téllez aarzelde niet om hem een ​​"dief" en "corrupt" te noemen en beweerde dat zijn regering miljoenen Mexicanen zonder basisgezondheidszorg achterliet. "In plaats van in de gevangenis te zitten, wordt hij een ambassadeur die betaald wordt met de belastingen van het volk", riep ze vanaf het podium met een megafoon in haar hand, zonder acht te slaan op de oproepen tot orde van Gerardo Fernández Noroña , voorzitter van de raad van bestuur.

Naast Ferrer werden verschillende politiek geladen kandidaten bevestigd. Onder hen:

• Luis Rodríguez Bucio , eerste commandant van de Nationale Garde en voormalig ondersecretaris van Veiligheid, wordt consul in Dallas, Texas .
• Donají Alba Arroyo , voormalig hoofd van Morena's Political Training Institute , wordt consul in Raleigh, North Carolina .
• Marco Antonio Mena Rodríguez , voormalig PRI-gouverneur van Tlaxcala, gaat naar San Francisco, Californië .
• Neftalí Said Pérez González , verbonden aan het programma Young People Building the Future , zal in San José, Californië zijn.

Deze benoemingen leidden tot nieuwe kritiek op het gebruik van diplomatieke posten als politieke buit en beloning voor loyaliteit, in plaats van als een professionele strategie voor buitenlands beleid.

Hoewel Claudia Sheinbaum heeft geprobeerd haar eigen visie op het land te presenteren, dragen de eerste diplomatieke benoemingen de kenmerken van de AMLO-regering . Veel van de bevestigde benoemingen zijn voormalige functionarissen van de vorige regering, mensen dicht bij het Obradorist-project, of zelfs mensen die betrokken waren bij bestuurlijke of inefficiëntieschandalen .

Het geval van Roberto Canseco , die de Ecuadoraanse regering confronteerde na de aanval op de Mexicaanse ambassade in Quito, valt op door zijn moed en diplomatieke inzet. Hij werd bevestigd als ambassadeur in Jamaica . Ondertussen werden andere technische benoemingen zonder veel ophef aangenomen, zoals:

• Claudia Velasco Osorio (São Paulo, Brazilië)
• Iván Roberto Sierra Medel (Toronto, Canada)
• Julian Adém Díaz de León (Vancouver, Canada)
• Rafael Eugenio Laveaga (Atlanta, Georgië)
• Carlos Iriarte Mercado (Boston, Massachusetts)
• Marcos Augusto Bucio Mujica (New York, NY)

De zitting maakte duidelijk dat het politieke klimaat in Mexico gepolariseerd blijft . Terwijl Morena en haar bondgenoten de ervaring en toewijding van de benoemden verdedigen, benadrukt de oppositie dat falen, corruptie en onkunde worden beloond. Ferrers zaak werd een symbool van dit conflict.

Het is niet de eerste keer dat het buitenlands beleid een slagveld is geworden , maar deze sessie, die gekenmerkt werd door geschreeuw, protesten en megafoons, zal de geschiedenis ingaan als nog een voorbeeld van hoe de Mexicaanse diplomatie ook wordt bepaald door binnenlandse passies en belangen .

De eerste stappen van Claudia Sheinbaum in de internationale politiek wijzen op een lijn met de regering van López Obrador. De benoemingen weerspiegelen politieke engagementen in plaats van een technische of strategische visie op de buitenlandse dienst. Ondertussen voorspellen de eisen van de oppositie een termijn van zes jaar, waarin elke benoeming een nieuwe episode van politieke confrontatie zou kunnen zijn .

De grote vraag blijft: zal Sheinbaum zich richten op de professionalisering van de Mexicaanse diplomatie, of zal ze haar buitenlandse posten blijven gebruiken als een verlengstuk van haar nationale politieke project?