Brieven van de redacteur: Politiek surrealisme, harde realiteit, noodzakelijke werken
Politiek surrealisme
Er is een geschiedenis voor en na de mobiele telefoon. We leven in het digitale politieke vagevuur van de netwerken, dat ons belet te redeneren, maar juist reageert op prikkels, als een Pavlov-reflex bij honden. Iets verder weg, in een controversiële Monty Python-film uit de jaren 80, Life of Brian, wordt een zekere Cohen aangezien voor de Messias. In een scène verschijnt hij op het balkon en wordt toegejuicht. Verrast door het collectieve gedrag, zegt hij tegen hen: "Wees geen massa, wees individuen." De menigte reageerde door herhaaldelijk in koor, in een ritmisch refrein, te herhalen: "We zijn geen massa, we zijn individuen." Tegenwoordig zijn Eternalisten en Milton Nautas militanten, voorbij de verontrustende kiezersdesertie. Leiders gaan felle interne conflicten aan en sluiten lijsten in roddelkringen, met wonderbaarlijke black-outs. Politieke surrealiteit wordt naar een onvoorstelbaar niveau getild, een niveau dat García Márquez jaloers zou maken. Gabo wist uiteraard niet hoe hij de truco moest spelen zoals de echte hoofdpersonen in deze roman.
Alfredo Belasio
DNI 8.316.897
Harde realiteit
De column "Foto's van de scheiding tussen politiek en maatschappij", geschreven door Luciano Román en gepubliceerd op 31 juli, beschrijft perfect de trieste realiteit van Quilmes en de hele metropoolregio. Mijn felicitaties voor het weergeven van deze harde realiteit die wij, inwoners van Quilmes, al jaren moeten doorstaan. Mogen politici ooit aandacht besteden aan de huidige situatie, die al jaren aanhoudt, en de onveiligheid en de algemene achterstand aanpakken waarmee we in de provincie Buenos Aires proberen te overleven.
Aníbal Piñeyro
DNI-nummer 12.767.244
Noodzakelijke werken
Op dinsdag 30 juli kwamen drie mensen om het leven bij een ongeval waarbij de auto over de kop sloeg op Route 6 nabij Gral. Roca, Río Negro, rond het middaguur. Op zondag 27 juli kwamen twee mensen om het leven op dezelfde route, grotendeels als gevolg van een verslechterde weg. Verkeersongevallen worden de belangrijkste doodsoorzaak in ons land, niet alleen vanwege omgevingsfactoren of roekeloosheid van bestuurders die tot het ongeval hebben geleid, maar ook vanwege de slechte staat van wegen en snelwegen, die steeds gevaarlijker en ongeschikter worden voor verkeer door het ontbreken van bermen en bewegwijzering, kuilen die dodelijke vallen zijn geworden, en vervormd asfalt dat te lang geleden is aangelegd. Zo werd deze week gemeld dat de route die Buenos Aires met San Martín de los Andes verbindt sinds minstens 1980 niet is verbeterd, met als verzwarende omstandigheid het geleidelijke verdwijnen van tankstations of rustplaatsen die een rustgevende pauze boden. Het is opmerkelijk dat er tot een paar jaar geleden op het traject Zapala-Junín de los Andes (200 km) twee tankstations met cafetaria's waren, maar deze bestaan niet meer.
Hoewel de investeringen in grote projecten in het hele land de afgelopen 25 jaar over het algemeen achterbleven, is het tijd om die trend te doorbreken en publieke middelen te besteden aan projecten voor landcommunicatie – dat wil zeggen wegen, snelwegen en de terugkeer van de spoorlijn. In dit geval om het niveau te herstellen dat het genoot toen het domweg werd afgeschaft, en daarmee ook de steden die langs de oevers ontstonden. Voor politici, verzonken in campagnes, ambt en de jacht op macht, en zo mogelijk voor eeuwig, lijkt dit voorstel misschien een utopie, een fantasie die ver van hun bedoelingen af staat. Maar in werkelijkheid is het een onderneming die ze snel moeten ondernemen om de vele verkeersongelukken te vermijden die de voorpagina's halen.
Hector Luis Manchini
DNI 7.779.947
Tragedie in Miami
Zonder afbreuk te doen aan de uiteindelijke uitkomst van het gerechtelijk onderzoek in Miami, is het duidelijk dat het ongemak en het gevaar van het vermengen van twee soorten maritiem en rivierverkeer (serviceschepen en kleine pleziervaartuigen zonder motoraandrijving) in hetzelfde gebied onmiskenbaar zijn. Het gaat hier niet om het kleine schip dat werd aangevaren bij het oversteken van het kanaal dat bestemd was voor grotere schepen, aangezien dat kanaal niet bestond. A priori, meen ik, kan alleen worden gewezen op de wenselijkheid (of verplichting?) voor het grotere schip – bij het oversteken van dat gebied waar zeer kleine schepen worden waargenomen – om aanhoudende waarschuwingssignalen uit te zenden. Gezien het gebied en de omstandigheden is het bovendien aan te bevelen om een gemotoriseerd ondersteuningsvaartuig in te zetten voor kleinere zeilschepen. Ik heb soortgelijke incidenten gezien, gelukkig zonder zulke tragische en pijnlijke gevolgen, tijdens de vele jaren dat ik in de gebieden van San Fernando en San Isidro vaarde met talloze vloten bemand door kinderen, en in tijden dat er nog grote zandbakken op het kustkanaal voeren, maar altijd, dankzij de clubs in het gebied, met assistentieboten.
Moge God de families troost bieden en iedereen verlichten, zodat deze ongelukkige gebeurtenissen zich niet meer voordoen.
Gerardo Crespo
DNI 4.535.354
De AFA en de tickets
Ik ben lid van San Lorenzo en ik ben verbaasd over de manier waarop de AFA kaartjes verkoopt voor de Copa Argentina-wedstrijd tegen Tigre. Ik zou graag willen dat de AFA-voorzitter of iemand in zijn omgeving publiekelijk uitlegt waarom kaartjes via een online pre-order worden verkocht om een QR-code te verkrijgen. Je moet persoonlijk naar het clubhoofdkantoor gaan, de QR-code tonen om alleen contant te betalen, zonder andere betaalmogelijkheden, en de geprinte kaartjes ophalen, net zoals toen San Lorenzo speelde in de Gasómetro aan de Avenida La Plata. Waarom staat de AFA geen online kaartverkoop en de uitgifte van digitale kaartjes toe, die zelfs voor zaalvoetbalwedstrijden worden gebruikt? Zou het kunnen dat de AFA-voorzitter en zijn entourage van schurken het te druk hebben om dit volslagen belachelijke en ontijdige bureaucratische proces te vereenvoudigen?
Gabriël Ballester
Op het Facebook-netwerk
Milei verbond Villarruel en de oppositie tegen de stijging van de dollar en zei dat de vicepresident "een campagne mogelijk maakte".
"Het is altijd de schuld van iemand anders..." - Sergio Franzotti
“Laten we gaan, Milei” – Andrés Luna
"De vicepresident heeft haar plicht vervuld, ook al stoort het u. Haar onbeschoftheid stoort ons meer." - Marta Susana Pons
lanacion
