Wimbledon: Sinner bereikt de halve finale nadat Djokovic Cobolli verslaat.

LONDEN. We waren een beetje overdonderd door een volledig Italiaanse halve finale op Wimbledon – wat een duizelingwekkend schouwspel... – maar dat geeft niet. De eeuwige Djokovic won van Cobolli's heden, gekleurd door de toekomst, maar Sinner was weer Sinner tegen Shelton: en dat is, na de thriller van gisteren, al geweldig nieuws. Een Grand Slam is tenslotte een complexe machine; om de eindstreep te halen en te temmen, heb je geduld, talent, uithoudingsvermogen nodig. En geluk.

Jannik had dinsdag tegen Dimitrov uit de Doherty Gates kunnen rollen, maar het lot besliste anders en mikte op de arme Grigor. Gisteren, in de kwartfinales, rees Jannik op als een roodharige feniks en won hij drie sets (7-6, 6-4, 6-4) tegen de rauwe, mouwloze kracht van Ben Shelton. ' s Ochtends had hij zijn linkshandige swings geoefend, sparrend met Jacopo Vasamì, de opkomende Italiaan. Hij verscheen op de baan met zijn rechterarm bedekt met een antivibratiehuls die een stukje tape verborg om zijn geblesseerde elleboog te beschermen.

Tennis

Wimbledon, geen wonder voor Cobolli: Djokovic naar halve finale tegen Sinner 9 juli 2025

Maar zijn arm trilde nooit, hooguit een beetje pijn bij een bal die niet in het midden van de set lag. De cijfers zeggen het beter: 69 procent eerste service, 33 winners, 7 aces en slechts twee servicepunten tegen in de eerste set.

Oh, en voeg daar dan de gebruikelijke blikseminslagen vanaf de baseline aan toe. "Ik heb nog nooit zo'n balsnelheid gezien," gaf Shelton aan het einde toe, gekneusd en ongelukkig. "Je ziet het echt niet aankomen."

De turbo werkte niet tegen Dimitrov. "Grigor speelde een waanzinnige wedstrijd, maar het klopt dat die wedstrijd me deed beseffen dat ik echt de balsnelheid moest verhogen, want tegen bepaalde spelers kun je niet zonder. Je kunt de service controleren met hoeken en spin, maar de forehand moet reizen."

Jannik legde uit dat hij nooit bang was dat hij niet zou kunnen spelen ("Het ging er hooguit om mijn fitheidspercentage te bepalen") en dat het mysterie dat twee dagen geleden rond zijn toestand ontstond hem niet veel kon schelen : "Ik doe mijn werk, ik ben geen journalist. Mijn coaches wilden niet eens dat ik het veld op ging, maar ik kan niet stilzitten, dus besloot ik het 20 minuten te proberen. En ik heb ervoor gekozen om het binnen te doen, juist om nieuwsgierige blikken te vermijden."

Nu wil hij revanche nemen op Djokovic, die hem twee jaar geleden, eveneens in de halve finale, in drie sets uitschakelde (terwijl hij in 2022 in de kwartfinale terugkwam van twee sets). " Het wordt een andere wedstrijd. Nu heb ik meer zelfvertrouwen, ik heb hard gewerkt. Ik probeer altijd te begrijpen wat voor soort speler ik ben op verschillende ondergronden. Dit jaar denk ik dat ik ook op gravel en gras beter ben geworden."

Flavio Cobolli maakte flinke vorderingen op gras, waar hij een toernooi speelde waar hij de onbetwiste ster was, een waarlijk nobele "quarter" die zijn nieuwe rol bevestigde. Tegen een Djokovic die in de loop der jaren minstens een decennium verloren lijkt te hebben, was het moeilijk om beter te doen. Vier sets, waarvan drie zeer spannend (6-7, 6-2, 7-5, 6-4), spannend voor iedereen, behalve voor Hugh Grant, die spectaculair in slaap viel achter Queen Camilla in de Royal Box.

"Ik verdiende de vijfde set", zegt Flavio, die maandag nummer 19 van de wereld wordt. "Ik voelde me in het begin een beetje emotioneel, maar ik heb een geweldige wedstrijd gespeeld en daar bouw ik op voort." Fabio Fognini, nu officieel zijn manager, was er ook om hem te applaudisseren: "Ik moet hem bedanken; als ik hier ben, is dat ook dankzij hem." En wie weet wacht er in de toekomst een rol als supercoach voor de "Fogna". Djokovic speelt zijn 53e Grand Slam-halve finale – zijn 14e op Wimbledon, een record – en met een onvrijwillige breuk aan het einde heeft hij zijn vrouw en zoon teleurgesteld, maar hij is gemotiveerder dan ooit. "Gefeliciteerd Flavio, een geweldige wedstrijd. Wimbledon is het meest bijzondere toernooi; de jonge spelers verslaan en zo ver komen, is wat me drijft om door te gaan. En ik kan niet wachten om Jannik te ontmoeten." En wij kunnen niet wachten om ze te bewonderen.