Weg met iedereen die een wedstrijd voor een evenement aanziet

Over hetzelfde onderwerp:

Morgen om 13.00 uur wordt in Goodison Park de wedstrijd Everton -Southampton gespeeld. Een wedstrijd die voor de ranglijst nutteloze resultaten oplevert - de Toffees zijn veilig en te ver van de Europese zone, de Saints zijn al gedegradeerd - en toch heel belangrijk: het is de laatste wedstrijd die Everton in dit stadion speelt. Het nieuwe stadion is natuurlijk een ramp voor de echte voetballiefhebbers, en brengt de onanisten in extase. Zij zeggen 'evenement' in plaats van 'wedstrijd', drinken frisdrank en verkiezen xG boven pussy. Goodison Park werd gebouwd in 1892 en is een belangrijk onderdeel van de geschiedenis van Engeland en Everton. Het voldeed duidelijk niet meer aan de eisen van het moderne voetbal, waarin het meer om vermaak dan om erbij horen gaat. Ga eens in de Guardian (sorry voor het scheldwoord) het prachtige verhaal lezen dat ze vertelden over dit eeuwenoude en prachtige stadion, waarin ze Toffees-fans interviewden over wat het betekent om hun team elke twee weken op die tribunes te zien spelen: mensen die "als ik ze opensneed, blauw zouden bloeden", mensen die de as van hun fanvaders over het veld hebben uitgestrooid, herinneringen aan epische wedstrijden, legendarische spelers, zelfs vreselijke nederlagen. "Familie is belangrijk voor mij, omdat ik daar te horen kreeg dat ik een Evertonian was", zegt een van de geïnterviewden. "Ik had geen keus, de vader van mijn vader was een Everton-speler, dat is alles, we hebben nooit een keus gehad, we lieten het gewoon gebeuren." Ik wil graag een toast uitbrengen op het Evertoniaanse patriarchaat en op hen die morgen definitief afscheid nemen van de basis van hun leven. Maar het wordt niet afgebroken. Erger nog: het wordt het stadion van het vrouwenelftal.

En hier moet ik de politiek correcte opperbevelhebber van de Guardian complimenteren, want zelfs zij lieten zich ontvallen dat “iedereen weet dat het niet precies hetzelfde zal zijn” – en niet alleen vanwege de renovatiewerkzaamheden die sowieso gedaan moeten worden. Ondertussen las ik met verveling en verbazing het nieuws over Mostafa Mohamed, de Egyptische spits van Nantes die voor het derde jaar op rij besloot om overdag niet op het veld te staan ​​uit protest tegen homofobie en daarvoor blijkbaar een boete en een catechisatie kreeg van degenen die vinden dat voetbal een vlag zou moeten zijn die elk weekend voor een andere zaak wordt gezwaaid. Wat een gedoe. Mohamed vindt het prima dat hij in Frankrijk speelt. Hoe dan ook, er is eindelijk een voorraad blond haar om de komende dagen in te slaan: woensdag is de finale van de Europa League tussen de twee underdogs van de Premier League van dit jaar, Tottenham en Manchester United. We gaan naar Bilbao en moge het beste team winnen, maar in dit geval kun je beter zeggen het slechtste.

Meer over deze onderwerpen: