Laura Paris zal het nieuwe tijdperk van de Italiaanse ritmische gymnastiek leiden


Laura Paris (rechts) met Martina Centofanti, Agnese Duranti, Alessia Maurelli en Daniela Mogurean met de Olympische bronzen medaille (foto Ansa)
In korte tijd groeide de Italiaanse atlete van de nieuwste aanwinst uit tot aanvoerder van het Farfalle-team. "Het is een grote verandering. Dat team heeft me doorzettingsvermogen, toewijding, vastberadenheid, opoffering en teamwork geleerd. Nu probeer ik mijn ervaring over te brengen op de andere meiden, die vol energie zitten en graag willen leren." Interview
In een oogwenk, als een vlinder, klom Laura Paris op van de nieuwste aanwinst tot aanvoerder van het Italiaanse ritmische gymnastiekteam, een nieuwe en ontregelde samenstelling. De eerste die zwaar op de proef werd gesteld, was het pensioen van aanvoerder Alessia Maurelli , gevolgd door het vertrek van Daniela Mogurean en Martina Centofanti, na het ontslag van Emanuela Maccarani (vanwege de bekende juridische problemen). Het is een grote verandering. Door de jaren heen heb ik de kans gehad om te leren van mijn oudere teamgenoten, zoals Alessia Maurelli en Martina Centofanti, die van dag één tot dag rolmodellen waren. Dat team heeft me doorzettingsvermogen, toewijding, vastberadenheid, opoffering en teamwork geleerd. Nu probeer ik mijn ervaring door te geven aan de andere meiden, die vol energie zitten en graag willen leren. In een team is het belangrijk om consistent te zijn, maar iedereen is anders. Je moet je persoonlijkheid kunnen aanscherpen en aanpassen aan het geheel, om de sterke punten van iedereen te versterken en naar voren te brengen en vervolgens het collectief te versterken. Op het podium is het doel om identiek en onherkenbaar over te komen, maar het is fijn dat niemand zijn of haar uniekheid verliest.
Geboren in Rho in 2002, bronzenmedaillewinnaar op de Olympische Spelen van Parijs in 1924, zal ze dit weekend voor eigen publiek strijden in het Unipol Forum in Milaan tijdens de slotfase van de World Cup (finale zondag in La7). "Deelnemen in Italië is uniek: de warmte van het publiek en onze dierbaren maakt de wedstrijd nog spannender. Er zullen zoveel mensen zijn die ons aanmoedigen, en dat is een eer voor ons, maar ook een verantwoordelijkheid. Het is een belangrijke stap in de richting van de World Championships in Rio eind augustus (20-24, red.)."
De Italiaanse vrouwen vinden hun evenwicht na de afgelopen maanden, en met de nieuwe techniek van Mariela Pashalieva, die hen naar brons leidde op het EK in Tallinn, is dit een startpunt, een goed debuut voor dit team dat nog maar net begint. Een reis die leidt naar Los Angeles, na hun eerste Olympische Spelen zelf te hebben meegemaakt: "Ik herinner me elk moment, vanaf het moment dat ik met de bus vanuit Follonica vertrok, afscheid nam van onze teamgenoten, tot de stap om hand in hand met mijn teamgenoten het podium te betreden. Het was de verwezenlijking van een droom en de drang om nieuwe doelen te stellen en nieuwe projecten op te bouwen."
Het sleutelwoord voor deze cursus ritmische gymnastiek is innovatie, met de wens om een uitdagende periode achter ons te laten. "Het zijn behoorlijk bewogen maanden geweest voor de hele Gymnastiekfederatie, en met name voor de sectie ritmische gymnastiek. Het verschil zit in hoe je verandering aanpakt, kansen ziet en niet alleen de negatieve. Dit alles heeft me aangemoedigd om vooruit te gaan en deze situatie zo goed mogelijk aan te pakken, naast mijn passie voor wat ik doe."
Terugkijkend heeft de in Lombardije geboren atleet, die op haar zestiende bij het team kwam en slechts reserve was, tussen het slaan met de bal en het basketballen door, een lange weg afgelegd. Ze geeft toe dat ze zowel atletisch als, bovenal, persoonlijk gegroeid is. "Je leert ver van huis te leven, elk moment met je teamgenoten te delen. Je leert wat het betekent om je volledig aan een passie te wijden en er alles aan te doen, je leert opoffering, overwinningen zo goed mogelijk tegemoet te treden en nederlagen te accepteren. De grootste les die deze sport me zal leren, is hoe je als team moet werken, elke dag hard moet werken, met en voor je teamgenoten, allemaal met hetzelfde doel." Op negenjarige leeftijd begon Paris turnpakjes te dragen en perfecte bewegingen na te streven, dankzij haar zus en gemotiveerd door de drang om altijd te verbeteren en te leren. Een karakter dat ze misschien wel van haar vader, Federico, heeft geërfd: "Hij was een baanwielrenkampioen; mijn ouders hechtten altijd veel waarde aan sport en brachten de waarden ervan bij ons teweeg."
Meer over deze onderwerpen:
ilmanifesto