Kijkman, wat nu? Inter trekt zich terug uit de race, Atalanta geeft hem een boete. En de toekomst blijft een mysterie.

De transfermarkt mag dan eindeloos zijn, één ding is zeker: als Ademola Lookman in de Serie A blijft spelen in het shirt van Nerazzurri, dan doet hij dat voor Atalanta. Niet voor Inter, dat zich terugtrok uit de race om de Nigeriaanse spits: de hectiek duurde een maand en eindigde toen, net als die tv-series die de programma's van streamingplatforms vullen. Na slechts één seizoen werd de serie stopgezet.

Geannuleerd omdat de Godin zich verzette tegen het aanbod van Inter – dat opliep tot €45 miljoen, inclusief bonussen – en omdat de timing in dit verhaal een bepalende factor was voor Inter: sinds de Nerazzurri van Milan hun eerste stappen hadden gezet en een akkoord hadden bereikt met Lookman en zijn zaakwaarnemers voor een vijfjarig contract ter waarde van €4,5 miljoen per seizoen, hadden ze er voorzichtig mee om publiekelijk hun intentie te verklaren geen langetermijnonderhandelingen aan te gaan, zoals een jaar geleden met Koopmeiners bij Juve. Maar wat echt veranderde, waren de overwegingen die binnen Inter ontstonden naarmate de werkzaamheden aan het Chivu-project in Appiano vorderden. Sterker nog, de ideeën van eind juli werden ingehaald door de gebeurtenissen van augustus: de coach, samen met voorzitter Marotta en sportief directeur Ausilio, waren het erover eens dat de aanval niet de Inter-afdeling was die versterkt moest worden met een superaanwinst ter waarde van meer dan €40 miljoen. Deze beoordeling is natuurlijk het resultaat van de snelle integratie van Pio Esposito en Bonny naast Lautaro en Thuram, maar ook van de spelprincipes waarmee Chivu het nieuwe Inter vormgeeft: voor het agressieve, verticale team dat de Roemeense coach voor ogen heeft, zijn spierkracht en snelheid op het middenveld nodig. Dit vereist ook investeringen in een jonge speler als de 24-jarige Koné: qua identiteit zijn we nog ver verwijderd van de 28-jarige Lookman, een speler van topklasse, maar niet verkoopbaar, om Marotta te citeren.

Atalanta's standpunt ten aanzien van Lookman is onveranderd gebleven. Dat wil zeggen, een afwachtende houding. Want voorheen, tijdens de onderhandelingen, was het Inter die zijn bod moest verhogen. En nu, nu het moment lijkt gekomen om de onderhandelingen te beëindigen en de Nigeriaan terug is in Italië, is het aan de geïnteresseerde partij om zijn stem te laten horen bij de club uit Bergamo. Ze blijven Lookmans werkgever en hebben hem nooit te koop aangeboden. Afgelopen zomer was er een gentlemen's agreement, dat CEO Luca Percassi begin augustus duidelijk uitlegde: "De afspraak met de speler was dat hij alleen verkocht zou worden aan een Europese topclub en dat hij niet voor een andere Italiaanse club zou spelen." En hoe dan ook, de openheid voor zijn mogelijke transfer was alleen geldig als hij aan de eisen van de club zou voldoen. De verkoop van Retegui – onvoorzien en onvoorzienbaar – heeft de situatie veranderd: welk voordeel zou Atalanta hebben bij het te koop aanbieden van de Nigeriaan? Ademola is niet beschikbaar gebleven, heeft zijn afwezigheid de afgelopen weken niet gemeld en heeft geen medische verklaring overgelegd. Atalanta heeft ervoor gekozen om geen verdere controverse te veroorzaken, behalve dan de Nigeriaan (die zijn Nerazzurri-foto's van sociale media verwijderde en publiekelijk om vrijlating vroeg). Maar dat betekent niet dat hij ongestraft blijft. Sterker nog, sancties zullen te zijner tijd volgen. Tenminste, wanneer Atalanta dat gepast acht. De club kan hem een boete geven voor het niet melden van zijn afwezigheid en zijn salaris inhouden voor de dagen dat hij Zingonia miste. En nu? De logica dicteert dat hij weer moet gaan trainen, ook al heeft de club nog geen bericht ontvangen.