Veneto: Zaia's regionale lijst doet Salvini en Meloni het hoofd schudden.

De meerderheidstop werd bijeengeroepen om de regionale verkiezingen te bespreken, hoewel er in werkelijkheid maar één problematische regio is voor rechts: Veneto. Uiteindelijk ontkende Antonio Tajani het echter en ontkent: " We hebben het niet over regionale verkiezingen gehad. We hebben alleen de balans opgemaakt... Het was een van de vele bijeenkomsten." Alles is mogelijk, maar het is moeilijk te geloven dat, om alles te bespreken, de belangrijkste kwestie die de meerderheid vandaag moet oplossen, terzijde is geschoven. En als dat zo is, betekent dat alleen maar dat de oplossing te ver weg was om zelfs maar te bespreken.

Het probleem is Luca Zaia. Nu zijn vierde herverkiezing onmogelijk is, is het absoluut noodzakelijk hem een nieuwe functie te geven om te voorkomen dat hij schade aanricht in de regio waar hij ongelooflijk populair is. Alleen weet niemand waar hij geplaatst moet worden: SACE heeft hem afgewezen, het idee om hem een ministerie te geven is een raadsel, een minister van de Lega Nord zou vervangen moeten worden, en dat is uitgesloten. Hoe dan ook, een wisseling van de wacht zou de regering blootstellen aan het risico van een kabinetsherschikking, en het is algemeen bekend dat Meloni al bij het horen van het woord snel een bazooka zou loslaten. De direct betrokkene lijkt er totaal niet in geïnteresseerd en trekt zijn neus op, zelfs niet als het idee – nog steeds niet bevestigd – om Eni aan hem uit te leveren, zelfs maar ter sprake komt. Kortom, alles wijst erop dat Zaia een stem wil blijven hebben, een sterke en luide stem, in de regio Veneto. Hijzelf heeft in het verleden herhaaldelijk verklaard dat hij geïnteresseerd is in de lokale politiek, niet in de nationale politiek.

Het probleem is dat in Veneto niemand een grotere last is dan hij. Gisteren wees hij er zelf op dat hij dit onwelkome detail niet onder de aandacht kon brengen: "Van de miljoenen Venetianen ben ik de enige die zich niet kandidaat kan stellen voor het presidentschap van de regio. Ik kan me alleen kandidaat stellen als raadslid." Valse bescheidenheid. Hij zou zich in feite kandidaat stellen op een lijst met zijn naam, die in 2020 al kandidaat was toen, zoals de gouverneur aangeeft, deze ongeveer 44% van de stemmen behaalde. Deze keer zou het beter kunnen gaan, zowel omdat de Venetianen niet blij waren met de afzetting van "hun" gouverneur, ondanks dat ze het ambt al niet twee, maar drie keer hebben bekleed, als omdat de zittende gouverneur naar verluidt van plan is om bovenaan de lijst te komen die al zijn naam draagt, en met Luca Zaia bovenaan de lijst, zou de kans op een verkiezingsoverwinning groot zijn.

Onder de drie rechtse leiders is er geen enkele wiens idee hen geen rillingen over de rug bezorgt. Allemaal, hoewel de FdI misschien iets minder, zouden ze een zware verkiezingstol moeten betalen. Bovendien zou Zaia, door de bevolking verkozen tot raadslid, macht krijgen over de toekomstige regering, grenzend aan de mogelijkheid van een speciaal bestuur, en misschien zelfs meer. Het is daarom essentieel dat iedereen Zaia ervan afhoudt. Maar hoe dat moet gebeuren, is een raadsel. De strijd om de opvolging van de aftredende vorst zou hoe dan ook hebben plaatsgevonden. De erfenis is voor iedereen verleidelijk, en vermoedelijk had de premier, juist deze situatie voorziend, op het laatste moment geprobeerd Zaia's zoveelste kandidatuur mogelijk te maken, waarmee de deur naar een derde termijn werd geopend. In werkelijkheid lijkt ze zich erbij neer te leggen dat ze haar bolwerk Veneto aan de Lega Nord zou overdragen, in ruil voor een plechtige belofte om Lombardije in driekleurig cadeaupapier aan haar over te dragen tegen 2028. Ze was vooruitziend.

Gisteren brak er op de top een verhitte discussie uit over de naam van de kandidaat, zo heftig zelfs dat werd aanbevolen om er onmiddellijk een einde aan te maken en over iets anders te praten. FdI Veneto dringt erop aan coördinator De Carlo in te zetten, die de afgelopen maanden de partij van Giorgia in de regio Veneto heeft opgeschrikt door een broederstrijd. Salvini weigert te luisteren naar de rede en hamert op zijn kandidaat, waarbij "zijn" " niet die van Zaia " betekent: Alberto Stefani. Forza Italia schreeuwt om de onverwachte overwinning van concurrent Tosi, voormalig burgemeester van Verona, uit de ruzie tussen de twee belangrijkste leden. Zonder Luca l'Oste is het nog lang niet raak, want Zaia heeft natuurlijk ook een naam in gedachten, een loyale, een trouwe volgeling, iemand die zich tegenover hem zou verantwoorden tegenover de nationaal secretaris, Mario Conte.

Alles was onzeker vóór de top, en alles bleef onveranderd na de zinloze bijeenkomst. Absoluut alles, zelfs de data van de zes regionale verkiezingen die voor dit najaar gepland staan. Zaia zegt dat hij "hoopt" op een verkiezingsdag die voor de hand lijkt te liggen. Dat is niet het geval. Deels door verzet vanuit Campanië , dat niet wil stemmen op de verjaardag van de aardbeving, en deels om ondoorgrondelijke redenen, wordt zelfs die beslissing uitgesteld en blijft ze maar uitgesteld worden.

VAN

David Romoli