Wie was Arnaldo Pomodoro, de meester van de bronzen bollen waar de hele wereld ons jaloers op maakte?

Arnaldo Pomodoro

Arnaldo Pomodoro , geboren in Morciano di Romagna , in de provincie Rimini , overleed op 23 juni 1926. Hij was 99 jaar oud en werd beschouwd als een van de grootste hedendaagse kunstenaars , met name op het gebied van de beeldhouwkunst . Pomodoro werd niet alleen in Italië, maar ook in het buitenland gewaardeerd en was vooral beroemd om zijn bijzondere bronzen bollen , het materiaal dat hij prefereerde voor zijn werken. Deze bollen breken, "breken" en openen zich voor de toeschouwer, die zo wordt meegenomen in de zoektocht naar en ontdekking van het interne mechanisme, in een contrast tussen de perfecte gladheid van de vorm en de verborgen complexiteit van het interieur . Na zijn studie tot landmeter wijdde Pomodoro zich vrijwel onmiddellijk aan de beeldhouwkunst, waarvoor hij begin jaren vijftig geleidelijk een enorme passie ontwikkelde.

Lees ook: Rouw in de kunstwereld: Arnaldo Pomodoro overleden. Afscheid van de reus van de beeldhouwkunst.

Langzaam evolueert zijn karakteristieke, informele taal, die zich van tijd tot tijd aanpast aan de eigenschappen van het gebruikte materiaal : eerst goud en zilver voor sieraden, vervolgens ijzer, hout, cement en brons, die zijn basismateriaal zullen worden voor kleinschalige werken en voor de monumentale sculpturen die hem beroemd hebben gemaakt. In 1991 werd zijn werk "Solar Disk" voor het Jeugdpaleis in Moskou geplaatst, als geschenk van de Italiaanse regering aan de Sovjet-Unie tijdens de dooi na de Koude Oorlog. Het jaar daarop, 1992, werd een ander grootschalig werk, 'Papyrus', geplaatst in Darmstadt, Duitsland, in de tuinen van het nieuwe Post- en Telecommunicatiegebouw.

In 1995 creëerde hij een sculptuur ter nagedachtenis aan de overleden grote regisseur Federico Fellini , in opdracht van de gemeente Rimini, terwijl hij in 1998 het portaal van de kathedraal van Cefalù op Sicilië ontwierp. Naast vele artistieke onderscheidingen ontving Pomodoro een eredoctoraat in de Letteren van Trinity College, Universiteit van Dublin, en een eredoctoraat in Architectuur en Ingenieurswetenschappen van de Universiteit van Ancona. Sinds 1993 is hij erelid van de Accademia di Brera in Milaan, en in 1994 ontving hij de Prijs van het Voorzitterschap van de Raad van Ministers, was hij Ridder in het Grootkruis in de Orde van Verdienste van de Italiaanse Republiek en een gouden medaille voor verdienstelijk werk op het gebied van cultuur en kunst.