Plateatici, historische uitspraak van de TAR: «De bar in Padua mag de tafels neerzetten waar hij wil»

Degenen die er iets mee te maken hebben, spreken al van een "historische uitspraak", en dat is niet toevallig: de TAR van Veneto heeft uitspraak gedaan in het voordeel van bar "Vicoli" aan de Via Umberto I in Padua. De bar had een verzoek ingediend om uitbreiding van het buitenterrein, maar dit verzoek werd meerdere keren afgewezen.

Een uitspraak die, zoals gezegd, als "historisch" is aangemerkt omdat het de eerste in zijn soort is in Italië, en om een ​​heel specifieke reden: de regionale administratieve rechtbank heeft fundamenteel erkend dat voor "lichte" zitplaatsen in de buitenlucht (d.w.z. zitplaatsen bestaande uit tafels, stoelen en parasols die aan het einde van de dag kunnen worden verwijderd) de wetgeving van toepassing is die verband houdt met artikel 10 van het Ontwikkelingsdecreet en niet artikel 106 van het Wetboek van historisch en cultureel erfgoed. Dit alles met een bijna "sensationele" twist: door deze uitspraak kan de Gemeente namelijk voortaan in principe zonder het advies van het College van Burgemeester en Wethouders, met uitzondering van de gebieden van archeologische of monumentale aard die van uitzonderlijke waarde zijn, dus met name in de historische binnenstad. In de uitspraak van Antonio Bressa, wethouder van Handel van de gemeente Padua, staat het volgende: «Dit is een belangrijke uitspraak die een vereenvoudiging met zich meebrengt voor de handelaren in het historische centrum en waartegen geen beroep bij de Raad van State mogelijk is. We kunnen nu het terras “Vicoli” langs de weg vrijgeven en voor de rest zullen we alleen toestemming vragen aan de Superintendent als de terrassen zich bevinden voor plekken van uitzonderlijke historische en artistieke waarde. Het is dus noodzakelijk dat deze locaties duidelijk worden gedefinieerd. Daarom hebben we onmiddellijk om een ​​afspraak met de Superintendent gevraagd om een ​​lijst op te stellen van de functies die nog binnen hun bevoegdheidsgebied vallen. Voor alle anderen zal het proces gemakkelijker zijn, maar in ieder geval zal er geen sprake zijn van ‘deregulering’, omdat onze gemeentelijke regels inzake straatmeubilair en afmetingen blijven bestaan, evenals de Wegenverkeerswet voor de behoeften van voertuigen en voetgangers».