'In de NFL spelen is moeilijk... een Eagle zijn is nog moeilijker'

PHILADELPHIA -- Het soulnummer uit de jaren 70 "Lovely Day" van Bill Withers werd gespeeld in de kleedkamer van de bezoekers van het US Bank Stadium, na de 28-22 overwinning van de Philadelphia Eagles op deMinnesota Vikings op 19 oktober. Het was een rustgevende soundtrack voor een groep die een moment van rust had vastgelegd.
Het was onrustig bij de Eagles na een nederlaag van twee wedstrijden. Eerst verloren ze met 21-17 van de Denver Broncos op 4 oktober – pas hun tweede nederlaag in meer dan een jaar. Toen verslaggevers na afloop de kleedkamer van de thuisploeg binnenkwamen, was het stil en voelde het alsof ze eerder werden uitgeschakeld in de play-offs.
"Ik denk dat dit team vergeten is hoe je moet verliezen", fluisterde een verslaggever.
Spelers voelden de energie in de korte week voorafgaand aan de wedstrijd van donderdag tegen de New York Giants afnemen, en inderdaad, Philadelphia werd met 34-17 verslagen. Na afloop vertelde een speler aan Jeremy Fowler van ESPN dat het gevoel rond het team vergelijkbaar was met dat van 2023, toen de Eagles aan het einde van de wedstrijd onder hun eigen gewicht bezweken.
De leiding begreep dat de groep een hechte band had . Daarom smeekte Eagles-coach Nick Sirianni de spelers de avond voor de wedstrijd tegen de Vikings, tijdens een vergadering in het teamhotel, om plezier te hebben, losjes te spelen en zich niet te laten leiden door hun verwachtingen. Jalen Hurts gooide drie touchdowns en behaalde de volgende dag een perfecte passer rating van 158,3, en Philly presteerde met het soort bravoure dat de sfeer dichter bij de kampioensrace eind 2024 bracht.
"Ik denk dat dat het thema moet zijn voor de rest van het seizoen," zei Saquon Barkley terwijl Withers op de achtergrond zong. ( Een heerlijke dag!) "Ga gewoon naar buiten en wees vrij."
Ondanks al het succes – twee Super Bowl-deelnames in de afgelopen drie seizoenen, een 54-19 reguliere seizoensrecord in Hurts' starts onder Sirianni, een titel in 2024 – is de voldoening vaak schaars. Dat heeft te maken met het "tweesnijdende zwaard" dat de Eagles hanteren, zoals Hurts het ooit noemde, terwijl ze worstelen met het omarmen van de overwinning versus de teleurstelling dat ze niet op volle kracht spelen.
"Wat is belangrijker, winnen of de standaard?" vroeg Hurts zich eind 2023 af. "Het is soms een heel manipulatieve bezigheid voor de geest."
Het is onmogelijk om de organisatie te analyseren zonder de omgeving in ogenschouw te nemen, merkte een teamlid op. De verwachtingen waren altijd al enorm hoog in Philadelphia en zijn alleen maar toegenomen door de recente golf van succes.
"[Verwachtingen] blijven maar stijgen, nietwaar?" zei Brandon Graham , de speler die het langst bij de franchise heeft gespeeld. "Je denkt dat als je er eindelijk een hebt, het is alsof we een beetje kunnen afrekenen. Nee hoor. [Mensen] willen het nu elk jaar zien."
Maar de onmogelijke standaard die buiten de club al lang hoog is, wordt intern geëvenaard, merkten sommige teamleden op. Het is een lat die is gelegd door eigenaar Jeffrey Lurie en algemeen directeur Howie Roseman, en die nog hoger is gelegd door een reeks zeer competitieve spelers van wereldklasse, van wie velen afkomstig zijn van universiteitsprogramma's zoals Alabama en Georgia, waar winnen niet altijd genoeg is. Die cultuur is in het DNA van deze franchise geslopen. Toen het team met 4-0 begon, zei een speler: "Je zou denken dat we al vier wedstrijden verloren hadden."
Die voelbare vraag naar grootsheid voedt prestaties en creëert een onderliggend onbehagen dat de grond kan doen schudden tijdens wat andere teams misschien als onvermijdelijke tegenslagen in een seizoen beschouwen. Je voelt het in elke cryptische tweet van AJ Brown – meestal gevolgd door een uitleg dat hij betrokken wil zijn zodat het team zijn volledige potentieel kan benutten – of in de toon en lichaamstaal van vrijwel elke sterspeler wanneer dat potentieel niet wordt benut. En je voelt de aantrekkingskracht van sleutelfiguren zoals Sirianni en Barkley, die ondanks hun perfectionistische neigingen als tegenwicht fungeren, naar het centrum toe.
De Eagles begonnen maandagavond aan de onofficiële tweede seizoenshelft bij de Green Bay Packers (20:15 uur, ABC/ESPN), met een 1,88 meter voorsprong en in de positie om hun kampioenschap sterk te verdedigen. Het zal een uitdaging worden om de balans te vinden tussen een vastberaden achtervolging en een goed perspectief, van vrij spel spelen terwijl je iets najaagt dat nooit echt te vangen is.
"In de NFL spelen is zwaar", zei een huidige speler die in zijn carrière bij meerdere organisaties heeft gespeeld. "Een Eagle zijn is nog zwaarder."
ERVAREN NFL-AGENT Alan Herman, die offensive line coach Jeff Stoutland vertegenwoordigt en de laatste tijd verschillende cliënten in Philadelphia heeft gehad, waaronder linemen Mekhi Becton en Brett Toth , bekijkt de cultuur van de Eagles door de bril van de New York Giants uit de jaren 80, geleid door Bill Parcells.
Herman vertegenwoordigde de voormalige sterlinebacker van de Giants, Carl Banks, en herinnerde zich een verrassend gesprek dat hij had met Lawrence Taylor, misschien wel de beste verdediger aller tijden, tijdens een lunch toen Taylor in zijn laatste jaar zat.
"Lawrence kwam naar me toe en vroeg of ik dacht dat Parcells hem zou ontslaan," zei Herman. "Ik zei: 'Jij bent Lawrence Taylor, Parcells gaat je absoluut niet ontslaan.' Hij was eerlijk en bezorgd. Ik herhaalde het tegen Carl Banks. Waarom dacht hij dit?
Parcells creëerde de [cultuur], en elke speler was bezorgd over winnen, maar ook over ontslagen worden. Als je niet speelde volgens het niveau dat Bill vereiste, lag je eruit. De algehele kwaliteit en verwachtingen om te winnen in Philadelphia zijn vergelijkbaar.
Het verschil, aldus Herman, is dat de eisen voor uitmuntendheid, zowel op als buiten het veld, afkomstig zijn van Lurie en Roseman.
Lurie kocht het team in 1994 en Roseman kwam er in 2000 als stagiair bij, waarna hij in 2010 opklom tot algemeen directeur. Ze werkten samen met de vooraanstaande coach en cultuurbepaler Andy Reid (1999-2012) en hebben zowel de druk als de druk gevoeld die gepaard gaan met het werken voor zo'n gepassioneerde fanbase.
"Zelfs toen we 10-1 stonden, liep iedereen rond alsof hun hond was gestorven." -- aldus een bron binnen het team
"Dat doen we al 25 jaar", zei Lurie tijdens de recente najaarscompetitievergadering in New York, via NFL.com. "Niemand heeft hogere verwachtingen dan wij. We zijn erg zelfkritisch en gedisciplineerd, en we hopen dat dat succes brengt."
Een voormalig hooggeplaatste teammedewerker legde uit dat Lurie en Roseman niet opzettelijk een 'hot seat'-sfeer creëren. Ze halen mensen binnen die zo gefocust zijn op hun werk op hoog niveau dat het een gevoel van onzekerheid kan veroorzaken.
"Ook al zijn het supersterren, ook al doen ze het geweldig, de vraag 'Doe ik wel genoeg?' hoort bij de cultuur", zei de oud-werknemer. "Mensen willen daar meer doen."
HET IS GEEN VERRASSING dat het duo zich heeft gericht op spelers van universiteitsprogramma's die dezelfde waarden delen. Lurie en Roseman hebben zeven spelers die naar Alabama zijn gegaan in de huidige selectie, waaronder twee van hun grootste sterren, Hurts, en receiverDeVonta Smith . Een vergelijkbare deal is er met Georgia: er zijn zeven Bulldogs in het team, waaronder verschillende belangrijke spelers zoals Jalen Carter , Nolan Smith Jr. , Nakobe Dean en Jordan Davis .
Sirianni is er voorstander van om de ruis buiten te sluiten en van elke overwinning te genieten, hoe die er ook uitziet. Dean zei echter: "Veel jongens in de kleedkamer kijken, als we eens een lelijke overwinning behalen en niet zo goed spelen als we zouden moeten, heel kritisch naar zichzelf."
"Dat is iets wat ik Howie te danken heb, dat hij jongens uit Alabama en Georgia heeft gehaald," zei DeVonta Smith, "jongens die de lat voor zichzelf hoger leggen, jongens die leiding geven aan andere jongens die waarschijnlijk niet in zulke situaties hebben gezeten, waarin ze zich goed kunnen gedragen en weten hoe ze bepaalde dingen moeten aanpakken."
Het was dat soort achtergrond dat Hurts vertrouwen gaf toen het er tegen het einde van de wedstrijd tegen de Rams in week 3 somber uitzag. Hij wist dat Davis en Carter een manier zouden vinden om een play te maken als hij ze zag opstellen in het field goal block team.
Geweldig moment tussen Jalen Hurts en Jordan Davis 🔥 pic.twitter.com/qsSO3Sa8oP
— YouTuber: Eagle AL (@kb_973) 21 september 2025
Voordat Hurts in 2019 voor zijn laatste jaar naar Oklahoma vertrok, speelde hij zijn eerste drie seizoenen bij Alabama en ervoer hij de onvermoeibare drang om zichzelf te verbeteren die Nick Saban hem bijbracht.
"Saban deed vroeger zoiets als 'The Good, the Bad and the Ugly', waarbij we samen als team naar een film keken en hij goede en slechte acties liet zien. Hij schoot op een paar jongens die op de slechte film stonden. Hij verpletterde spelers gewoon voor het hele team, en dat waren wedstrijden die we met 40 of 50 punten verschil wonnen," zei Josh Palet, die deel uitmaakte van de quarterback-ruimte toen Hurts bij Alabama speelde. "Hij was nooit zelfgenoegzaam waar wij stonden, zelfs niet toen we het nummer 1 team van het land waren.
"Ik denk dat Saban het heel goed deed door de lijn te volgen van: 'Je doet het goed, maar je kunt beter.' Dat was zijn toon bij alles, zoals: 'Prima, maar dat is niet goed genoeg om het nationale kampioenschap te winnen.' Zo ging hij met alles om. Jalen had precies hetzelfde. Jalen wilde echt perfectie."
DeVonta Smith is niet anders. Hij merkte na hun overwinning in week 7 tegen de Vikings, na een carrièrehoogtepunt van 183 receiving yards, op dat hij een van de spelers is die het plezier misschien opzijzet terwijl hij pusht, verfijnt en corrigeert.
"Je eist zoveel van jezelf. Je eist zoveel van je teamgenoten. We eisen allemaal zoveel van elkaar. Dus ik denk dat we soms gevangenen van het moment zijn en niet van elke seconde van de wedstrijd genieten," zei Smith.
"Maar dat hoort erbij, man. Als er niets is om blij over te zijn, moet je ook niet blij zijn."
Is de Sabaanse manier leuk?
"Nee. Verdomme nee. Het is helemaal niet leuk," zei Palet. "Maar je bent er niet om plezier te hebben. Je bent er om te winnen. En winnen is leuk."
Het is zeker beter dan het alternatief.
"Er zijn maar weinig mensen die het gevoel krijgen dat winnen niet genoeg is", aldus ervaren edge rusher Joshua Uche , die zijn portie ups en downs heeft gehad bij de New England Patriots enKansas City Chiefs . "Ik sta liever aan die kant van de geschiedenis dan aan de andere kant."
En er zijn nog meer unieke dingen die je krijgt als je een Eagle bent, voegde Uche toe, zoals spelen voor een coach als Sirianni die zoveel jeugdige energie heeft dat "het bijna is alsof je een speler als coach hebt." Uche beschreef een kleedkamer die "heel energiek" is en waar "niemand het gevoel heeft dat hij of zij groter is dan het programma." Verdedigend verdediger Marcus Epps beschreef een collegiale, op het gezin gerichte sfeer die "niet supergepimpt" is.
Kijk maar naar de opmerkingen van de nieuwe edge rusher Jaelan Phillips om te horen wat spelers vinden van hun komst naar Philadelphia.
"Dit is letterlijk het beste wat me ooit is overkomen, waarschijnlijk. Het is gewoon geweldig," zei Phillips, die voor de deadline van de Miami Dolphins naar de Eagles werd geruild voor een derde ronde-keuze. "De jongens zijn geweldig. Iedereen is super gastvrij. Ik hou van de sfeer hier. Ik hou van de sfeer hier."
Er is een bepaald niveau van competentie, gemeenschapszin en professionaliteit, zei Herman, "dat als ik mocht kiezen uit een team waar een speler die ik vertegenwoordig door zou worden gedraft of naartoe zou gaan tijdens de free agency - als de aantallen kloppen natuurlijk - ik ze voor Philadelphia zou kiezen."
Het kan lastig zijn om dat alles te rijmen met de dramatiek die rondom het team heerst, vooral in de aanval. Browns publieke uitlatingen kunnen namelijk gezien worden als een symptoom van bredere interne frustraties.
"Het is geen conflict. Het is intensiteit," zei Lurie tijdens de najaarsbijeenkomsten, via The Athletic. "De spelers zijn intens. Howie is intens. Ik ben intens, de coach is intens. Elke week, elke situatie, benaderen we het met intensiteit.
"We willen verschillende persoonlijkheden. Soms, in ruilhandel of via free agency, halen we mensen binnen die een aanvulling vormen op de spelers die we al hebben. Ze zijn bewust anders. We willen geen eenvormigheid."
Als het gaat om de collectieve mentaliteit, zei een ervaren sportveteraan dat het verschil hier is dat spelers een grotere hekel hebben aan verliezen dan aan winnen, terwijl dat bij andere clubs juist andersom kan zijn.
Er schuilt echter een gevaar in het je laten overweldigen door verwachtingen, zoals in 2023 het geval was, het jaar nadat de Eagles nipt hadden gewonnen van de Kansas City Chiefs in Super Bowl LVII.
"Zelfs toen we 10-1 stonden, liep iedereen rond alsof hun hond dood was", aldus een bron binnen het team . "Het hele jaar door, in plaats van plezier te hebben met spelen, dacht ik: 'O jee, we hebben de Super Bowl verloren.'"
Het team verloor zes van de laatste zeven wedstrijden en werd in de openingsronde uit de play-offs gegooid. In het daaropvolgende tussenseizoen stortte Sirianni zich op het opbouwen van relaties om de basis van het team te versterken. De Eagles kregen ook Barkley, die niet alleen reageerde met een historisch seizoen op het veld en Philadelphia in 2024 naar de titel leidde, maar ook een voorbeeld was van hoe je obsessief kunt zijn over je vak zonder dat die obsessie je onder druk zet of je overwinningservaring beïnvloedt.
Het is een belangrijk voorbeeld dat hij blijft verdedigen nu Philadelphia hoopt op een herhaling in een stad en bij een team dat niets minder verwacht.
"Ik hou van winnen, hoe het er ook uitziet. Ik vind altijd nieuwe manieren om te verbeteren en beter te worden, en ik ben nooit tevreden. Maar ik kom uit de stroming dat winnen er niet uit moet zien als iets wat je niet verwacht", vertelde Barkley aan ESPN. "De belangrijkste taak is om eropuit te trekken en voetbalwedstrijden te winnen. Als dat de cultuur hier is, dan ben ik daar denk ik een beetje anders in."
espn



