Declan Bogue doet verslag vanuit Croke Park

AFLOOPT vertelde hij een kleine anekdote over zijn thuissituatie. Hij schetste een beeld van een man die op een zomeravond met zijn tas over zijn schouder op weg is naar de training van de voetballers van Kerry.

"En mijn vrouw maakte een foto van mij toen ik de poort uitging," zei Jack O'Connor.

"En ik weet nu al dat dit aan de muur komt te hangen, het was mijn laatste, dus ik zou zeggen nee, zij gaat dat inlijsten."

Je kunt het je voorstellen. Sepia-getint misschien voor extra scherpte. Het is de baan die zijn leven heeft bepaald en hem tot een van de meest gedecoreerde managers in het Gaelic football heeft gemaakt.

En toch worden Jack O'Connors talenten gebagatelliseerd. Daarom ging hij na de overwinning op Armagh de strijd aan met de mensen in zijn eigen county die hem naar zijn gevoel tekortdeden.

"Ik vroeg mensen die de groep afkraakten: 'Wat heb je bijgedragen aan het voetbal van Kerry buiten het veld?'" zei hij toen.

Terugblikkend zei hij hier: "Natuurlijk ben ik blij voor mezelf, want het was een zwaar jaar. Ik vond dit een zwaar jaar."

"Ik was hier een maand geleden en er kwam stoom uit mijn oren. Het was niet nep of nep. Het was authentiek, want ik had het gevoel dat we veel onterechte kritiek kregen en dat we ons best deden, en dat al sinds het begin van het jaar."

"Het is dus geweldig dat we eindelijk de beloning krijgen."

Hij is echter door de juiste mensen gewaardeerd. Gevraagd naar de vertrokken Mick O'Dwyer en hoeveel hij dit seizoen in O'Connors gedachten was, vertelde hij nog een verhaal.

"Micko, weet je, hij heeft een geweldige geschiedenis en traditie in Kerry gecreëerd en de rest van ons volgt hem nu alleen nog maar. (Het is) een beetje sentimenteel voor me, want ik bracht de beker in 2022 naar zijn huis en we hebben daar een fijn halfuurtje gepraat," zei hij.

“En er is een mooie foto gemaakt, dus die koester ik altijd. Want weet je, hij was een van mijn idolen, zoals ik al zei.

"Hij heeft de geschiedenis geschreven en wij doen er echt ons best voor."

Vanaf de derde minuut bouwden ze een voorsprong op die Donegal nooit meer kon wegwerken. Ze decimeerden de Ulster-kampioen.

"Ja, we waren erg vastberaden toen we vanochtend het hotel verlieten", onthulde hij.

jack-o-connor-heeft-medelijden-met-jim-mcguinness Na afloop schudde hij de hand van Donegal-manager Jim McGuinness. Morgan Treacy / INPHO Morgan Treacy / INPHO / INPHO

"Ik heb vlak voordat we in de bus stapten nog even met ze gesproken dat we de wedstrijd naar Donegal zouden brengen. We zouden niet achteroverleunen en afwachten wat ze te bieden hadden. We gingen er echt achteraan.

"We gingen achter de kickouts van (Shaun) Patton aan. We zouden doorzetten. Ik vond Gavin White sensationeel in het eerste kwart. Een echt voorbeeld voor de aanvoerder."

"Er waren een paar cruciale momenten. Ik vond Davids tweepunter vlak voor rust een enorme overwinning. Het gaf ons een voorsprong in de rust en gaf de jongens veel vertrouwen."

Zelfgenoegzaamheid was hun vijand bij rust, nadat ze met 0-17 tegen 0-10 voor stonden. Gelukkig voor hen, en helaas voor Cork, hadden ze afgelopen weekend het perfecte voorbeeld.

"Ons mantra in de rust was dat we niet zouden instorten zoals je vorige week misschien met de Cork Hurlers zag. We zouden er vol voor gaan en proberen de tweede helft te winnen. Er waren momenten, ik bedoel, Donegal zwaaide niet met de witte vlag. Ze brachten dat terug van, ik zou zeggen, negen punten naar vier punten, en ze waren nog steeds erg gevaarlijk."

"Enorme inspanning. Enorme inspanning. Grote bijdrage van heel veel spelers."

"Ik ben gewoon heel blij voor ze, want zoals ik al zei, we hebben het hele jaar een moeilijk jaar gehad en het is mooi om te zien dat het uiteindelijk goed komt."

Misschien heeft hun energie Donegal wel te pakken gekregen. Ze pakten die vroege voorsprong zo snel mogelijk, maar Donegal leek geschokt door hun felheid. Toen Shaun Patton op hun uittrappen lette, mikte hij dwars over zijn lichaam en vaker wel dan niet was Michael Murphy het beoogde doelwit.

Kerry had Jason Foley in de buurt om wat te rangeren en te stoten. Ze hadden ook Joe O'Connor en Gavin White die een obscene hoeveelheid remmen verzamelden.

En ze hadden David Clifford. Over het algemeen was hij geen grote speler. Maar zijn schot was waanzinnig. Hoe kreeg O'Connor dat voor elkaar, met de druk van de verwachtingen van een hele county op zijn schouders?

"Kijk, David, David heeft een uniek temperament, weet je. Hij neemt het gewoon op de koop toe," zei O'Connor.

Natuurlijk moet hij druk hebben gevoeld en hij wist dat hij veel kritiek zou krijgen. Maar weet je, toen we er afgelopen week over spraken en hij zei: kijk, als ik dubbel en driedubbel gemarkeerd ben, zei hij: ik win het gewoon en laat het gaan.

"En hij is nederig genoeg om scores te creëren voor anderen en hij speelde een belangrijke rol in alles wat we daar deden, omdat hij drie tweepunters maakte en vooral die vlak voor rust was gewoon inspirerend voor ons, we kregen er zelf ook een extra kick van.

"Maar ja, hoe hij omgaat met de druk van de verwachtingen, weet ik niet. Het is zijn unieke temperament."

En dan is er nog zijn broer Paudie, die de wedstrijd van begin tot eind domineerde, hoewel Donegal dat wel toeliet.

"Paudie is net weer helemaal de oude na een lange blessure en we hadden het gevoel dat het goed met hem ging", legde hij uit.

"Hij had een behoorlijke balbezit en zorgde voor rust. Een belangrijk onderdeel van spelen tegen Donegal is om waarde te halen uit je aanvallen en de bal niet te verliezen.

"Ik denk dat Meath dat ontdekte toen ze de verdediging van Donegal niet goed lieten werken. Ze schoten gewoon van buiten de driepuntslijn, op zoek naar tweepunters."

"Nu neem je de twee aanwijzers als ze aan staan, maar je forceert ze niet en je laat hun verdedigers werken."

Het volgende zal echter de aandacht trekken.

"Ik vond dat we de verdedigers van Donegal op de proef hadden gesteld en dat ze daardoor minder kansen kregen omdat ze de andere kant op gingen", zegt hij.

"Ik dacht dat dat een belangrijke factor was. Ik dacht niet dat spelers als Roarty, Morgan en McHugh een grote invloed hadden op die wedstrijd.

"Aanvallend gezien denk ik dat dat voor een groot deel te maken heeft met het geduld dat we in de aanval hebben getoond en hoe we hen buiten de aanval hebben gehouden."

Een masterclass. Kerry zal hem snel missen.

Bekijk hier de nieuwste aflevering van The42's GAA Weekly-podcast