De olieprijzen zijn gedaald. Dat betekent iets anders in Canada dan in de VS.
Een sterke daling van de olieprijzen in de eerste maanden van het jaar heeft alle plannen van oliemaatschappijen om ' te boren, baby drill ' te doen, ondermijnd.
Maar de reactie op de dalende olieprijs was in Canada anders dan in de VS. Bedrijven ten zuiden van de grens overwegen de productie te verlagen, terwijl de Canadese sector stabiel blijft.
Sinds het begin van het jaar is de referentieprijs van een vat olie gedaald van een hoogtepunt van 80 Amerikaanse dollar per vat naar ongeveer 60 Amerikaanse dollar deze week.
Volgens Max Pyziur, onderzoeksdirecteur bij de Energy Policy Research Foundation, een Amerikaanse denktank op het gebied van energie, is de daling van de olieprijzen deels te wijten aan het handelsbeleid van het Witte Huis.
Terwijl de Amerikaanse president Donald Trump campagne voerde met het motto "boren, baby, boren" en een leidinggevende uit de sector benoemde tot minister van Energie , heeft de commotie rond zijn handelsbeleid geleid tot wijdverspreide onzekerheid op de markt en angst voor een mogelijke recessie , wat zou betekenen dat de vraag naar olie afneemt.
"Het is een wijdverbreid probleem", aldus Pyziur, die opmerkte dat veel bedrijven, van FedEx tot Kellogg, hun prognoses hebben verlaagd vanwege de algemene economische onzekerheid.
De neerwaartse druk op de olieprijzen is versterkt door een besluit van OPEC+, een groep belangrijke olie-exporterende landen, om de aanbodbeperkingen te versoepelen en meer olie op de markt te brengen.
"Als de vraag zwak is en het aanbod groot, dan is de zorg ontstaan dat we te maken krijgen met een overaanbod en dat drijft de prijzen omlaag", aldus Randy Ollenberger, directeur olie- en gasonderzoek bij BMO Capital Markets.
In de VS verwacht Pyziur dat bedrijven de productie zullen gaan verlagen.
In een recente brief aan aandeelhouders schreef de directeur van de grootste onafhankelijke olieproducent in het Permian Basin dat hij denkt dat de sector zich op een omslagpunt bevindt voor de Amerikaanse olieproductie tegen de huidige prijzen.
"Het is waarschijnlijk dat de Amerikaanse onshore olieproductie haar piek heeft bereikt en dit kwartaal zal gaan dalen", aldus Travis Stice, CEO van Diamondback Energy, in een brief aan de aandeelhouders. Hij schreef dat het bedrijf dit kwartaal drie boorplatforms en één bemanning schrapt.
"Om een vergelijking met autorijden te maken: we halen onze voet van het gaspedaal als we een rood stoplicht naderen."
ConocoPhillips, waarvan de activiteiten grotendeels geconcentreerd zijn in de VS, maakte deze week bekend dat het zijn kapitaalsbudget verlaagt van 12,9 miljard dollar naar 12,3 tot 12,6 miljard dollar vanwege de "economische volatiliteit".
VS vs. CanadaMaar dat is in de VS, waar het grootste deel van de olieproductie afkomstig is van schalieputten , waarvan de meeste zich bevinden in het Permian Basin, gelegen in West-Texas en Zuidoost-New Mexico. Schalieputten raken snel uitgeput, waardoor bedrijven nieuwe putten moeten blijven boren om de productie op peil te houden.
"Het Perm, dat is een soort hardloopband", aldus Mark Oberstoetter, hoofd van het Noord-Amerikaanse upstream onderzoek bij Wood Mackenzie.
Ter vergelijking: de Canadese olieproductie wordt gedomineerd door de teerzanden . De productie van deze putten en mijnen neemt veel minder snel af. Dat betekent dat hoewel de bouw van deze faciliteiten veel geld kost, er over het algemeen niet veel nieuwe investeringen nodig zijn om ze draaiende te houden.
De afgelopen week is de olieprijs gedaald tot onder de kosten die nodig zijn om olie winstgevend uit de grond te halen in de VS. Volgens een onderzoek van de Federal Reserve Bank of Dallas onder oliemaatschappijen ligt dit break-evenpunt in Texas rond de $ 65 per vat. De marktprijs voor West Texas Intermediate, een veelgebruikte benchmark, schommelt momenteel rond de $ 59.
Ondertussen hebben conventionele middelgrote olieproducenten in Canada vaak een break-evenprijs van tussen de $ 50 en $ 55 per vat. Oliezandbedrijven kunnen veel lagere prijzen aan.
Donderdag maakte Canadian Natural Resources, de grootste olie- en gasproducent van het land, bekend dat het nog steeds onderhoudskapitaal en dividenden aan aandeelhouders kan dekken in het bereik van lage tot midden $ 40 per vat.
"De grootste bedrijven hier in Canada … hebben kostenstructuren die tot de beste ter wereld behoren", aldus Ollenberger van BMO Capital Markets.
"Ze kunnen WTI-prijzen van rond de $40 [US] aan en hebben nog steeds genoeg cashflow om de productie op peil te houden."
De afgelopen jaren zijn de olieprijzen zo sterk gestegen dat bedrijven soms vergeleken zijn met kapotte bankautomaten . Maar in tegenstelling tot eerdere economische hoogtijdagen zijn bedrijven conservatief gebleven en hebben ze ervoor gekozen hun schulden af te lossen en eigen aandelen terug te kopen in plaats van geld te investeren in nieuwe projecten.
"Ik denk dat we onszelf al vóór de crisis in een defensieve positie hadden geplaatst", aldus Brian Schmidt, CEO van Tamarack Valley Energy in Calgary, in een interview.
We zijn nog niet van plan om boortorens te sluiten of onze plannen te wijzigen. En dat komt vooral doordat ons bedrijf lage prijzen kan verdragen en er behoorlijk winstgevend mee is.
Volgens Pyziur, verbonden aan de Amerikaanse denktank op het gebied van energie, kunnen bedrijven voorlopig nog meer prijsschommelingen verwachten, in ieder geval tot de tussentijdse verkiezingen.
Hij zei ook dat nu een aantal Amerikaanse bedrijven de productie willen terugschroeven, Canadese producenten van teerzand mogelijk een groter deel van de markt kunnen veroveren.
"Dat is volgens mij een kans voor Canadese toeleveranciers."
cbc.ca
