Serieus goede sciencefiction: Empire of the Dawn van Jay Kristoff, Ice van Jacek Dukaj, Slow Gods van Claire North

We zijn terug voor een derde deel over het leven – en vooral de dood – in het schemerige rijk van Elidean.

Onder een zonloze hemel zwerven legers van vampieren, gedaanteverwisselaars en andere monsters door het land op zoek naar bloed en overheersing.

Gabriel de Leon, onze gehavende, onverwoestbare, half-vampierachtige held, is terug.

Zijn missie? De legers van de doden, aangevoerd door de monsterlijk verachtelijke Fabien Voss, ervan weerhouden Augustin, de hoofdstad en de enige hoop voor de toekomst, in te nemen.

In de weg? Zo'n beetje alles wat gesneden, gekerfd, geslagen en gekliefd moet worden.

Er wordt ook veel gevloekt en gedronken (vooral met rode drank) en er is een sprankje hoop (zie titel). Weer een bloederig briljant, prachtig bloederig epos.

Gleissen, mysterieuze ijsnesten, kruipen westwaarts vanuit de uitgestrektheid van Siberië en overspoelen steden in hun ijzige greep. Zelfs de geschiedenis is bezweken aan de grote vorst – dus geen Eerste Wereldoorlog of Russische Revolutie.

De eeuwige student Benedykt wordt met de Trans-Siberische Express op een geheime missie naar het ijskoude oosten gestuurd. Het is zijn entree in een wereld vol complotten en tegencomplotten, waarin spionnen, dwazen en wetenschappers zich aangetrokken voelen tot de mysteries van ijs.

Machtig, meedogenloos, ongehaast, dit buitengewone werk van de veelgeprezen Poolse auteur is ijskoud – op de beste manier. Het verblindt en grijpt je bij de keel terwijl het een nieuwe wereld van wetenschap, geschiedenis en pure verbeelding opent.

Terwijl een mysterieuze beschaving met nieuws komt over een dreigende supernova-catastrofe, beginnen enkele galactische machten met het evacueren van miljarden zielen van bedreigde planeten, terwijl andere machten met hun rivalen om een ​​voorsprong strijden – politiek zoals gewoonlijk.

De gebeurtenissen worden grotendeels bekeken door de ogen van Mawukana na-Vdnaze, een bijzonder getalenteerde ruimtepiloot. Maar hoe heeft het reizen door de lege ruimtes in de leegte hem veranderd?

Aan de ene kant schetst Slow Gods de metamorfose van een nederige man van schuldslaaf tot wraakzuchtige, mystieke kwantumwreker. Aan de andere kant is het een enorm tragikomisch meesterwerk van liefde, verlies en goede manieren in het aangezicht van een zekere dood.