‘Hier, nu’: Marokkaanse kunstenaar Younes Rahmoun houdt eerste Noord-Amerikaanse tentoonstelling in Smith College Museum of Art
De Marokkaanse, abstracte kunstenaar Younes Rahmoun heeft zijn werk in meer dan 100 landen tentoongesteld, maar zijn allereerste tentoonstelling in Noord-Amerika is hier in de Pioneer Valley te bezichtigen.
In zijn tentoonstelling "Here, Now" toont Rahmoun in totaal 15 werken die de afgelopen 25 jaar zijn gemaakt en die "ruimte bieden om verbinding te maken met jezelf en in het hier en nu te zijn. De belangrijkste thema's van hem zijn natuur, plaats en landschap; spiritualiteit; beweging en migratie", aldus een persbericht. De tentoonstelling omvat werken die te zien zijn in het Smith College Museum of Art, plus een aantal locatiegebonden installaties op de campus van Smith en bij het MacLeish Field Station in West Whately.
Curator Emma Chubb zei dat Rahmouns werk "zeer ruim is in zijn ideeën en materialiteit."
"Hij maakt dingen met stof, met metaal, met klei, met papier, met licht, met glazen ramen, en ze lijken allemaal terug te grijpen op dit universum, zijn universum dat hij met anderen wil delen," zei ze. "Ik denk dat er een echte geest van verbondenheid en vrijgevigheid in al zijn werk zit, die ik echt bewonder, en die volgens mij al deze vragen over kunst, over de relatie van kunst tot de wereld, oproept."
"Het is visueel nog steeds heel sterk, en ik denk dat het voor een kunstenaar soms moeilijk is om zo'n heldere visie te hebben die zoveel verschillende materialen of media bestrijkt," voegde ze toe, "en ik denk dat hij dat heel goed doet."
Chubb heeft een academische achtergrond in Marokkaanse kunst en woonde in Marokko, waar ze Rahmoun voor het eerst ontmoette. Ze wilde haar rol bij het museum gebruiken om Marokkaanse kunstenaars in contact te brengen met een Amerikaanse kunstinstelling, en Rahmoun leek haar een uitstekende match.
"Hij is erg geïnteresseerd in ideeën over de natuur en interdisciplinaire gesprekken en plaatsen", zei ze, en "dat voelde alsof het veel mooie verbindingen zou opleveren en heel waardevol zou zijn."
Hoewel dit Rahmouns eerste volledige tentoonstelling in Noord-Amerika is, is het niet de eerste keer dat hij werk naar Smith brengt. In 2019 plantte hij, als onderdeel van een performance genaamd "Chajara-Tupelo", een tupeloboom bij Paradise Pond voor een publiek, waarbij hij kleding droeg die hij van medewerkers van de Botanische Tuin had geleend. De tentoonstellingstekst bij de boom luidt: "Terwijl hij groeit, herinnert de boom aan het moment van samenzijn tijdens het planten en nodigt hij iedereen die hem bezoekt uit tot contemplatie." (In een blogpost voor het museum uit 2022 schreef Smith-student en museumonderzoeker Indigo Cassais: "Ik wist niet waarom ik me zo tot de boom aangetrokken voelde. Ik begrijp het nog steeds niet helemaal, maar ik denk dat het iets te maken heeft met de meditatieve kwaliteit van het steeds weer terugkeren naar dezelfde plek. De boom is er altijd. Hij is een constante. Maar tegelijkertijd is hij elke keer dat ik hem zie weer anders.")
Een andere installatie met bomen, "Ghorfa #13", bevindt zich in het bos bij het MacLeish Field Station van de universiteit in West Whately. De constructie, die Rahmoun in 2006 begon te bouwen, is een kleine houten ruimte met transparante wanden, zo ontworpen dat bezoekers "even binnen kunnen zijn, een lang of kort moment, en deze tijd van alleen zijn, van zichzelf, en misschien verbinding kunnen maken met de innerlijke ruimte die we hebben."
"Het is een heel bijzondere plek, omdat het een rustige plek is. We zijn verbonden met de natuur, maar dan in een enorm natuurgebied met heel hoge bomen," zei hij. "... We kunnen dus binnen zijn, beschermd, maar tegelijkertijd ook buiten, omdat alle muren transparant zijn."
In het Lyman Plant House bevindt zich nog een ander werk met een boomthema: een zeven minuten durende video-installatie genaamd "Habba", wat "zaad" betekent. Het toont de levenscyclus van een boom, van zaad tot vrucht, aan de hand van een animatieserie van 171 tekeningen van Rahmoun.
Natuurlijk heeft niet al Rahmouns werk zo'n openlijke connectie met de natuur. Eén installatie, "Markib", wat "boot" betekent, is een tentoonstellingskopie van 99 gevouwen papieren bootjes met groene lampjes erin. De bootjes, gevouwen door zowel museummedewerkers als Smith-studenten, hangen in een cirkel in de lucht in een donkere ruimte.
Elke boot vertegenwoordigt een persoon, zei Rahmoun, en de lichten vertegenwoordigen een gevoel van innerlijk licht. Hun plaatsing halverwege het plafond en de grond symboliseert een gevoel van halverwege zijn tussen wat hij 'de spirituele dimensie en de echte dimensie' noemde.
"Het is een symbolisch werk over gemeenschap, over samenzijn om dit licht ergens vandaan te ontvangen," zei hij, wijzend naar de kabels die de lampen met een stroombron verbinden. "Al deze gemeenschappen ontvangen dit licht omdat ze samen zijn."
"Toen we het lichtmechanisme testten, voelde het licht voor mij erg zwak en zwak aan," zei Chubb. "Ik weet nog dat ik dacht: 'Hoe moet dit in een kamer gelezen worden?' En dan heb je alle 99 bij elkaar, en het is heel sterk, dus de metafoor werd werkelijkheid."
Chubb zei dat ze hoopt dat bezoekers niet alleen geïnteresseerd raken in Rahmouns werk en hedendaagse Marokkaanse kunst, maar ook een nieuw begrip krijgen van de manieren waarop verschillende delen van de Smith-campus met elkaar verbonden zijn. Haar doel is om bezoekers te laten weten: "We kunnen inspiratie vinden in de dingen om ons heen – simpele dingen die we misschien niet elke dag zien of opmerken, maar die ons kunnen inspireren en ons dichter bij elkaar kunnen brengen."
“Here, Now” is tot en met zondag 13 juli te zien op Smith College.
Daily Hampshire Gazette
