Het wordt steeds duidelijker wat Trump werkelijk van Rusland wil
Meld u aan voor de Slatest en ontvang dagelijks de meest inzichtelijke analyses, kritiek en adviezen in uw inbox.
De presidenten Donald Trump en Vladimir Poetin hebben maandag meer dan twee uur met elkaar gesproken, maar boekten geen enkele vooruitgang in het beëindigen van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne.
Niemand die het wrede conflict, dat nu al vier jaar duurt, heeft gevolgd, zou verrast zijn geweest door de impasse. Behalve Trump misschien, die achteraf zei dat hij gelooft dat Poetin vrede wil . Maar afgaande op de samenvattingen van het telefoongesprek door beide leiders, lijkt het erop dat Trump dit niet echt gelooft en zich ook niet druk maakt om Poetins motieven. Hij wil alleen dat de oorlog zo snel mogelijk eindigt, zodat de VS en Rusland weer goede betrekkingen kunnen onderhouden. En als dat betekent dat Oekraïne zich moet overgeven, dan is dat maar zo.
Trump prees de ‘toon en geest’ van hun gesprek als ‘ uitstekend ’. Poetin noemde de gesprekken in een formele verklaring ‘ openhartig en nuttig ’. Maar als je beter kijkt, zie je dat geen van beiden over vredesvooruitzichten sprak.
De afgelopen weken heeft Trump zo nu en dan opgeroepen tot een ‘onmiddellijk staakt-het-vuren’. De Oekraïense president Volodymyr Zelensky steunde dit idee. Poetin heeft dat nooit gedaan. Eerder op maandag drongen verschillende Europese leiders er tijdens zijn gesprek met Poetin bij Trump op aan om de eis te herhalen. Trump, die nog niet zo lang geleden dreigde met nieuwe sancties tegen Rusland als Poetin niet mee zou doen aan een list, negeerde hun verzoek.
Poetin bleef van zijn kant volhouden dat de twee strijdende partijen vóór een staakt-het-vuren de ‘ grondoorzaken ’ van de oorlog moesten aanpakken. Die oorzaken komen volgens Poetin (en in zijn publieke woorden) neer op het bestaan van Oekraïne als een soevereine staat met een eigen taal, cultuur en aspiraties om zich aan te sluiten bij Europa. Voor Zelensky en de meeste Europese leiders zou dit simpelweg neerkomen op overgave.
Trump heeft Poetin op dit punt niet uitgedaagd. Hij vertelde verslaggevers ook dat hij geen sancties of andere straffen aan Rusland zou opleggen , ongeacht Poetins acties. Ten slotte zei hij dat Rusland en Oekraïne zelf onderhandelingen zouden moeten voeren, wat een omkering was van zijn uitspraak van slechts enkele dagen eerder , namelijk dat alleen directe gesprekken tussen hem en Poetin de oorlog konden beëindigen. Nu, zei hij, als Poetin weigert om met Zelensky in gesprek te gaan, "trek ik me er gewoon aan terug, en dan zullen ze door moeten gaan."
Let op de duidelijke kanteling. Trump erkent dat Poetin, en niet Zelensky, degene is die zich verzet tegen een staakt-het-vuren. Maar als Rusland op deze koers blijft doorgaan, zullen de VS hun steun aan Oekraïne niet opvoeren. in plaats daarvan zal Trump zich gewoon terugtrekken. Trump heeft gezegd (en sommige analisten zijn het daarmee eens, maar anderen niet) dat Rusland de oorlog zal winnen zonder de krachtige steun van de VS. Dat lijkt de Amerikaanse president prima te bevallen.
Het is opmerkelijk, en zelfs verbijsterend, dat Rusland de dag vóór het langverwachte telefoontje Oekraïne bestookte met een van de grootste droneaanvallen sinds het begin van de oorlog . Trump heeft dit echter met geen woord gezegd tijdens hun gesprek, of als hij het wel de moeite waard vond om te vermelden in zijn verslag van het telefoongesprek.
Dit deel van het gesprek had in 10 minuten afgerond kunnen worden. Waarover spraken de twee leiders meer dan twee uur? Het lijkt er vooral op dat het om handel gaat, of zoals Trump het in zijn bericht op sociale media verwoordde: “ HANDEL ”. Hij legde het verder uit:
Rusland wil op grote schaal HANDEL drijven met de Verenigde Staten zodra dit catastrofale “bloedbad” voorbij is, en ik ben het daarmee eens. Rusland heeft een enorme kans om veel banen en welvaart te creëren. Het potentieel ervan is ONBEPERKT.
Hij zei verder dat Oekraïne ook “veel profijt kan hebben van de handel, in het proces van de wederopbouw van het land” – maar in slechts één zin en geen woorden in HOOFDLETTERS.
Voor zover er in Trumps tweede termijn als president een samenhangend buitenlands beleid ontstaat, is dit gericht op drie doelstellingen. Het eerste is handel, althans voor zover het de Verenigde Staten en Trump zelf verrijkt (zie de tarieven en zijn recente reis naar de olielanden in het Midden-Oosten). De tweede is de bevordering van ‘grootmachtenpolitiek’, in enge zin gedefinieerd als een exclusieve focus op transactionele relaties met andere ‘grootmachten’. De derde is vrede tot elke prijs, om de eerste twee te bevorderen.
Er staat hier helemaal niets over democratische waarden, het sluiten van bondgenootschappen, het bestrijden van armoede, het uitroeien van ziektes of andere aspecten van 'zachte macht' (die de belangen van de VS veel meer ondersteunt dan hij zich realiseert).
In deze wereldvisie is de verdediging van Oekraïne op zijn best een bijzaak. Als het in de weg staat van wat Trump als zijn grotere belangen ziet, dan is het een belemmering. Dit verklaart grotendeels Trumps herhaaldelijke concessies aan Poetins eisen. Het verheldert de enorme uitdagingen waar niet alleen Oekraïne en Europa mee te maken hebben, maar ook de positie van Amerika in de wereld zoals we die kennen sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Meld u aan voor de avondnieuwsbrief van Slate.
