Hangende tuinen, religie, de rol van vrouwen: de ontdekking van een 3000 jaar oud gedicht biedt nieuw inzicht in de werking van de oude stad Babylon

Dit Babylonische gedicht was meer dan tweeduizend jaar verloren gegaan. Eeuwenlang heeft niemand het gelezen of gereciteerd. De kleitabletten waarop de 250 strofen in spijkerschrift waren gegraveerd, bleven verspreid liggen, nadat ze in ongeveer dertig fragmenten waren gebroken.

Zelfs na de montage bleef deze lyrische hymne ter ere van Babylon grotendeels onleesbaar. Maar teams van de Universiteit van Bagdad (Irak) en München (Duitsland), die gebruikmaakten van kunstmatige intelligentie die overeenkomsten kan detecteren die met het blote oog niet te zien zijn, slaagden er begin juli in om deze tekst, die 3000 jaar geleden in het Akkadisch werd geschreven, te ontcijferen.

Het beschrijft met een zeldzaam overvloed aan details de stad Babylon, haar hangende tuinen, haar tempels, haar straten, haar stedelijke organisatie, haar geloofsovertuigingen en haar sociale hiërarchieën.

Het verschaft bovendien nieuwe informatie over de plaats van de vrouw in deze samenleving en biedt fascinerende historische, filosofische en wetenschappelijke inzichten in het dagelijks leven in de hoofdstad van deze verdwenen beschaving.