Psychologie. Mijn tiener schaamt zich voor mij: wat zijn de oplossingen?

Bekritiseert hij je omdat je te hard praat? Vindt hij je kleding bepaald ouderwets? Een ander voorbeeld: je mag hem niet in het openbaar knuffelen. a fortiori voor zijn klasgenoten?

Het is een feit: je tiener schaamt zich voor je. En… " het is volkomen normaal ", stelt Frédérique Pouzol, psychotherapeut in Opio (Alpes-Maritimes), gerust.

In aanbouw…

" De schaamte die hij kan voelen, is een mijlpaal in zijn ontwikkeling en zelfs in de constructie van zijn identiteit ", legt ze uit. En dat kan al heel vroeg beginnen, rond de leeftijd van 12 of 13 jaar...

Met andere woorden, om "Een leeftijd waarop hij zichzelf moet individualiseren. Tegenover zijn leeftijdsgenoten, deze clan, deze vriendengroep waartoe hij zich voelt behoren, is het een manier om te zeggen: 'Kijk, ik lijk niet op mijn ouders. Ik wil niet geassocieerd worden met dit of dat wat ze melden' ."

Peer review

Zoals ze zelf opmerkt: " schaamte zit in de blik van de ander ." Dit betekent dat als hij ongemak of onrust bij hen voelt, hij maar één verlangen zal hebben: zich ervan distantiëren. " Want deze woorden of dit gedrag van zijn ouder vormt ook een bedreiging voor het sociale imago dat hij voor zichzelf probeert te creëren ."

Soepel beheer

Zowel voor de vader als voor de moeder kunnen dit moeilijke situaties zijn om te begrijpen en mee om te gaan... " En met goede reden: van de absolute referent word je persona non grata ", vervolgt ze.

Maar er is geen reden om te overdrijven. Integendeel: " Ouders moeten begrijpen dat deze reacties niet tegen hen gericht zijn. Ze maken deel uit van een proces waarin ze zich onderscheiden en een eigen individu worden ."

Als gevolg hiervan:

• Laat het los! " Neem het rustig aan en zeg hem dat je het begrijpt: 'Oké, ik begrijp hoe je je voelt. Je vindt de muziek waar ik naar luister ouderwets, maar het is mijn tijd en ik vind het leuk'... "
• Overdrijf niet in het bijzijn van zijn vrienden, anders voelt hij zich beledigd of zelfs vernederd. Frédérique Pouzol concludeert: " Dit schaamtegevoel is een fase in het scheidingsproces en is tevens een teken dat de ouders hun werk hebben gedaan ."

Bron : Interview met Frédérique Pouzol, 1 september 2025