Geassisteerde zelfdoding: Bruno Retailleau vindt de tekst ‘diep onevenwichtig’, Line Renaud en Gabriel Attal verdedigen deze
Deze tekst is "diep onevenwichtig" en "blaast alle barrières omver. "Dit is geen tekst van verzoening, het is een tekst van antropologische breuk", vertelde Bruno Retailleau aan de "Journal du dimanche" over het wetsvoorstel van Olivier Falorni (gelieerd aan de Modem).
"Als er in deze vorm over zou worden gestemd, zou het makkelijker worden om de dood te vragen dan om behandeld te worden", hekelt de minister van LR, sprekend over een tekst die "een tekst van verzaking en in de steek gelatenheid is".
"Ik zal vechten omdat onze samenleving palliatieve zorg nodig heeft en geen legalisering van euthanasie", waarschuwt Bruno Retailleau.
"Hoewel niemand wil sterven, willen sommige mensen misschien een einde maken aan hun lijden", betogen Line Renaud, 96, en Gabriel Attal, 36, in de kolommen van "La Tribune Dimanche".
Voor hen is "zich verzetten tegen welke wetswijziging dan ook uit conservatisme, het stellen van je dogmatisme boven het lijden van de zieken. Het is een verzaking van je plicht om te luisteren en menselijk te zijn om je moraal op te leggen."
Line Renaud en Gabriel Attal, voorzitter van de Macronistische groep Samen voor de Republiek in de Nationale Vergadering, roepen daarom op tot actie om "patiënten keuzevrijheid te bieden."
Eind april keurde het parlement in de commissie Sociale Zaken het wetsvoorstel goed om patiënten met een "ernstige en ongeneeslijke aandoening" die "levensbedreigend, in een vergevorderd of terminaal stadium" is en die het lijden niet meer kunnen verdragen, een dodelijk middel te laten toedienen of toedienen.
Minister van Volksgezondheid Catherine Vautrin zei vorige maand dat euthanasie "essentieel is voor mensen wier lijden [...] niet verlicht kan worden" en dat het geen "antropologische breuk" veroorzaakt vanwege de vele gestelde voorwaarden.
De Hoge Autoriteit voor de Volksgezondheid achtte het in een advies "onmogelijk", vanwege een gebrek aan medische consensus, om te bepalen wie baat kan hebben bij euthanasie op basis van een levensprognose die "op de middellange termijn" is vastgesteld of op basis van een "terminale fase" van de ziekte. Wel stelde zij voor om rekening te houden met "de kwaliteit van de rest van het leven" van de persoon.
