Eurovisie, een feministisch platform

Sinds de oprichting van het Eurovisie Songfestival staat bij het festival een vrouwelijke deelname voorop , zowel wat betreft de inzendingen als de prijzen. Maar deze overheersing is bedrog: hun liedjes zijn, op één uitzondering na (de Nederlander Lenny Kuhr), geschreven door mannen en zitten vol seksistische stereotypen.

De onbetwiste pionier van het muzikale eurofeminisme was de Italiaanse Mia Martini in 1977 met Libera en haar beroemde vers "vrij om te experimenteren, vrij om moeder te zijn". Dit was een ondubbelzinnig standpunt dat ze innam in een tijd waarin in haar land werd gedebatteerd over de liberalisering van abortus (wat het jaar daarop zou worden aangenomen). Deze schitterende disco-soulballad wordt zelfs in het Frans opgenomen .

De laatste jaren zijn LGBT+-thema's en -esthetiek prominenter aanwezig in de competitie. Ook de perspectieven van vrouwen zijn hierdoor duidelijker geworden. Dit jaar zijn er tijdens de finale op zaterdag 17 mei minstens drie nummers die de eisen van ‘krachtige vrouwen’ representeren.

In de tekst die verdedigd wordt door Laura Thorn, 25 jaar en professor muziektheorie aan het conservatorium van Esch-sur-Alzette, neemt de pop haar autonomie op zich, "ontvangt ze haar eigen kracht" en roept ze uit: "Als je van plan was om mij in je etalage te zetten [...] zou ik het erg voor je vinden, maar ik bepaal alleen / Waar mijn hart naartoe gaat, ja, ik trek aan de touwtjes." De beginnende zangeres legt in een interview uit: "De pop van France Gall [winnaar van de wedstrijd met Poupée de cire, poupée de son in 1965, noot van de redacteur] hoeft niet langer door iemand anders geregisseerd te worden : ze neemt de controle over, ze laat zich gelden, […] en verwerft haar macht." Kortom, ze heeft niemand "nodig", in tegenstelling tot een andere gemotoriseerde heldin uit dezelfde Gainsbourg.

De diva moest zich dus opnieuw aankleden. De Europese Radio-unie (EBU) vindt het allemaal te seksueel. "Ze willen ook dat ik mijn kont bedek", vertelde de Finse kandidate aan de Zweedse krant Expressen. Erika Vikman claimt desondanks seksuele en kledingvrijheid en steekt haar bewondering voor Ilona Staller, zangeres, actrice en lid van het Italiaanse parlement, beter bekend onder haar artiestennaam: Cicciolina, niet onder stoelen of banken. De blonde kandidate, die hoog scoort in de voorspellingen, begon haar carrière ook in het erotische muziekgenre bij uitstek: tango, dat de Finnen zich al een eeuw lang toe-eigenen en waarderen.

Het woord cunt wordt door sommige Engelstalige mannen gebruikt als synoniem voor "slet". Sindsdien is het niet langer seksistisch en aanstootgevend, maar is het een vorm van lof voor vrouwelijke kracht geworden. Een beetje zoals "faggot" voor homo's. Manon Mariani, journaliste bij France Inter, ontcijferde de uitdrukking in een podcast uit 2023 en benadrukte dat Beyoncé en RuPaul de uitdrukking op een positieve en militante manier hebben gebruikt. De BBC in Londen zag dat anders en schreef naar de EBU met het verzoek om de zogenaamd ongepaste term uit de wedstrijd te weren.

Onder druk van de Maltese televisiezender PBS werd de titel van het liedje veranderd in Serving . De zender betreurde het besluit, dat "oneerlijk, onevenredig en discriminerend was ten opzichte van de Maltese taal en het Maltese volk." De uitdrukking "in dienst van Kant" werd eenvoudigweg geschrapt. Op 15 mei kwalificeerde Miriana Conte zich in de tweede halve finale op schitterende wijze, in een sprookjesachtige jurk die afzakte en een strak rood pakje onthulde. En deze zaterdag zal zij haar kansen verdedigen met haar weelderige en buitengewone rondingen en haar aanstekelijke levensvreugde.