Wie is JJ, de jonge Oostenrijks-Filipijnse speler die namens Oostenrijk het Eurovisiesongfestival won?

Met "Wasted Love" , dat hoge sopraannoten tussen twee balladrefreinen voortstuwt voordat het culmineert in een techno-opleving, maakte het Alpenland een riskante maar lonende keuze: het nummer behaalde 436 punten.

"Dit overtreft mijn stoutste dromen. Het is waanzinnig", zei hij na zijn overwinning, terwijl hij de trofee vasthield.

"Het verbaast mensen dat iemand zo hoog kan zingen", vertelde de 24-jarige Oostenrijks-Filipijnse eind april aan AFP vanuit Wenen, terwijl hij zich in de studio's van de publieke omroep ORF voorbereidde op de wedstrijd.

Een verrassing die uitgroeide tot een fascinatie waaraan de muziekliefhebber inmiddels gewend is, aangezien hij in Dubai opgroeide en daarna de kneepjes van het vak leerde via kleine rollen bij de Weense Opera.

Hoewel hij zegt de "klassieke wereld" te waarderen die Oostenrijk buiten de grenzen laat schitteren en waar "alles heel streng" is, wil JJ - zijn echte naam is Johannes Pietsch - ook de "vrijheid hebben om stoom af te blazen" en te "experimenteren".

Tips van Conchita Wurst

Hij richtte zich op een mix die bekendstaat als operapop, een "interdisciplinaire en genre-overschrijdende aanpak" die "het denken verrijkt en creatieve uitwisseling stimuleert", aldus Andreas Mailath-Pokorny, de rector van de zeer serieuze school waar JJ nog steeds opera studeert.

Zaterdag was JJ explosief in zijn luchtacrobatiek, geheel in zwart-wit, vergeleken met de niet altijd even subtiele akkoorden van de expliciet seksuele voorstellen van Finland of het openhartige gelach van de Zweden. Hij is vooral vernieuwend als countertenor.

Sommige mensen associëren zijn werk echter met dat van de Zwitserse kunstenaar Nemo, de winnaar van vorig jaar. En dat de klassieker al in de jaren vijftig op het Eurovisie Songfestival te horen was en gaandeweg met wisselend succes werd gecombineerd met andere stijlen, waarbij de Italiaanse groep Il Volo in 2015 de derde plaats wist te behalen.

Zijn melancholische optreden getuigt van een periode in zijn leven waarin hij "te veel liefde verspilde" zonder er ook maar iets van terug te krijgen.

Pech voor het koppel, glorie op het podium: liefdesverdriet had het in het Alpenland al voor elkaar gekregen in 1966, tijdens haar eerste overwinning met "Merci, Chérie" van Udo Jürgens, een break-up hit, die al op het podium werd gecoverd door Helene Fischer, de koningin van de Duitse pop.

"Als JJ zingt, is het alsof de klok stopt met tikken", aldus dragqueen Conchita Wurst, die deze "indrukwekkende professional", met wie ze een duet opnam, als haar waardige opvolger beschouwt.

De artiest had hem waardevol professioneel advies gegeven, net als zangeres Louane, een goede vriendin, wiens songteksten JJ tijdens de Franse les had bestudeerd.

Bach en Celine Dion

Uit het uitgebreide repertoire van de 68 voorgaande edities van het Eurovisiesongfestival blijft "L'oiseau et l'enfant" van Marie Myriam, waarmee Frankrijk in 1977 de laatste overwinning behaalde, een van zijn favoriete liedjes. Hij zingt het met veel plezier in de originele versie.

Zijn talent voor talen komt voort uit zijn opleiding aan een internationale instelling in de Emiraten, waar zijn Oostenrijkse vader, een computerwetenschapper, zijn bedrijf had opgericht.

Van hem erfde hij zijn smaak voor klassieke muziek, met name Bach en Mozart, terwijl zijn moeder, oorspronkelijk afkomstig uit de Filipijnen en kokkin, naar Celine Dion en Whitney Houston luisterde.

Duits, Engels, Tagalog, Arabisch en Frans: JJ kan zijn vier octaven naar eigen inzicht benutten, een groot voordeel aangezien de concurrentie zo massaal buiten het Europese continent wordt gevolgd.

"Op het podium heeft iedereen zijn plek", zegt de gereserveerde JJ, terwijl homo's, lesbiennes en transgenders hun rechten zien afnemen in landen die zich hebben teruggetrokken uit de competitie en die er regelmatig van worden beschuldigd te veel regenboogkleuren te hanteren, zoals Hongarije.

“Niet alleen de LGBT+-gemeenschap,” maar iedereen, want “muziek is een unieke taal die ieder mens kan spreken en begrijpen.” Of het nu pop, klassiek of... non-binair is.