Amazon en A24 maakten een spraakmakende nieuwe show met een rijzende ster. Het was niet wat ik verwachtte.
Terwijl ik alle acht afleveringen van Overcompensating keek, de nieuwe komedieserie van Amazon Prime Video, gemaakt door en met social media-ster Benito Skinner in de hoofdrol, kwamen er verschillende vragen bij me op. Bijvoorbeeld: Wanneer moet dit precies plaatsvinden? We horen meteen dat Skinners personage Benny, een homoseksuele eerstejaarsstudent die nog in de kast zit, zijn seksuele ontwaking beleefde toen hij in George of the Jungle (1997) een in een lendendoek gehulde Brendan Fraser door de bomen zag slingeren, en dat hij ongeveer 9 jaar oud is in het jaar 2000, toen "Lucky" van Britney Spears nog in de aftelling zat. Volgens mijn berekeningen zou dat betekenen dat Benny rond 2010 naar de universiteit gaat. Maar op een gegeven moment in de serie vertelt Charli... Maar is het ook geen specifiek millennial-verhaal? Het is allemaal erg verwarrend.
De grotere en meer diepgaande vraag gaat echter niet over de tijdsperiode van Overcompensating , maar over de kern ervan: voor wie is dit precies bedoeld? De serie volgt Benny, een voormalige American football-ster op de middelbare school, beste leerling van de klas en homecoming-koning, terwijl hij naar de universiteit gaat en al snel verliefd wordt op Carmen (Wally Baram), een andere buitenstaander met wie hij seks wil hebben om zijn beginnende homoseksualiteit de kop in te drukken. Op de een of andere manier is de show tegelijkertijd te homoseksueel voor heteropubliek en te heteroseksueel voor homopubliek. Het is niet actueel genoeg om de generatie Z een spiegel voor te houden, terwijl het te laat is voor de millennials die totaal geen behoefte hebben om hun studententijd te herbeleven. Het is tegelijkertijd te serieus om een strikte komedie te zijn, en te oppervlakkig om een groot dramatisch effect te hebben. Wat we uiteindelijk overhouden is een serie die net zo verwarrend is als de onderdrukte hoofdpersoon.
Misschien is het het meest zinvol om deze productie, een samenwerking tussen A24 en Amazon MGM Studios, vooral te zien als een platform voor de hoofdrolspeler. Skinner, online ook bekend als "BennyDrama7", heeft een publiek van meer dan 2,7 miljoen TikTok- en Instagram-volgers opgebouwd dankzij zijn celebrity -imitaties en sketches , waarin hij regelmatig verschillende diva's speelt met verschillende pruiken. (Ik kwam hem jaren geleden voor het eerst tegen in een reeks sketches waarin hij de verbazingwekkend gewillige moeder van zijn vriendje terroriseerde .) In tegenstelling tot veel andere content creators of influencers schuilt Skinners grootste charme niet in zijn uiterlijk (hoewel hij gezegend is met een stralende teint en een kaaklijn waarmee hij glas kan snijden) of in de levensstijl of esthetiek die hij probeert te promoten. Hij is vooral grappig en fantastisch, en heeft een scherp oog voor de beroemdhedencultuur. Maar naarmate zijn aanhang groeide, is Skinner zijn roots als outsider ontgroeid: je kunt hem nu net zo goed in het zwembad zien spetteren met zijn beste vriend Charli XCX of op de rode loper van hetVanity Fair Oscar-feest . Overcompensatie is zijn grote uitstapje naar Hollywood, een droom die hij duidelijk al jaren koestert terwijl hij zijn volgers opbouwt.
Het probleem is het product zelf. Na een ontwikkeling van meerdere jaren verschijnt Overcompensating op het moment dat Skinner 31 jaar oud is en niet langer geloofwaardig kan doorgaan voor de tienerversie van zichzelf. (Op bepaalde punten in de serie lijkt hij meer op zijn plaats dan Ben Platt deed toen hij een tiener speelde in Dear Evan Hansen uit 2021.) Als Benny is Skinner stijver en zijn stem is lager dan we gewend zijn op TikTok. Met zijn kaken voortdurend op elkaar geklemd zegt hij dingen als: "Ik hou van kut." ( Overcompensating is geïnspireerd door Skinners studietijd aan de Georgetown University, waar hij pas in zijn laatste jaar uit de kast kwam als homo. Dat betekent dat er een grote kans is dat er sprake was van method acting.) Toch is Benny ook een waarschuwingssignaal dat er, zoals de tante van mijn vriend ooit zei, nog wat suiker in het bloed zit. Hij kan de heteroseksuele uitdrukking " bro handshake-hug " niet helemaal onder de knie krijgen en zegt verdachte dingen, zoals dat hij Lorde sexy vindt. Skinners beste afleveringen zijn die waarin zijn personage langzaam de mogelijkheid begint te overwegen om zichzelf te zijn, vooral naarmate hij steeds meer verliefd wordt op klasgenoot Miles (Rish Shah). In zulke momenten krijgen we maar al te kort een glimp te zien van de Skinner die we kennen en waarderen: losser, vrolijker, misschien zelfs een beetje camp. Begrijp me niet verkeerd: ik weet uit ervaring dat uit de kast komen tijd kost, maar als kijker ben ik veel meer geïnteresseerd in hoe een verhaal over die versie van Benny eruit had gezien.
Als serie heeft Overcompensating veel overeenkomsten met The Sex Lives Of College Girls , de komedie die onlangs werd stopgezet na drie seizoenen van Max. Maar waar die serie vier hoofdpersonen had om zich mee bezig te houden, heeft Overcompensating eigenlijk maar twee hoofdrolspelers, Benny en Carmen, waardoor de serie in vergelijking daarmee natuurlijk kleiner aanvoelt. Dat wil niet zeggen dat er geen andere mensen rondzweven (vooral een aantal TikTok-sterren, wat misschien een knipoog is naar Skinners roots, maar misschien pronkt hij gewoon met zijn beroemde vrienden). De acteur Holmes, van wie iedereen de naam kent, is bijzonder sterk in zijn rol als Carmens domme huisgenoot Hailee (een van de weinige echt grappige personages in de serie), terwijl Owen Thiele een stille waardigheid in de rol van George brengt, de leider van de LGBTQ-alliantie op de campus, die Benny al kan zien voordat hij zichzelf überhaupt kan zien. Adam DiMarco, uit seizoen 2 van The White Lotus , is alomtegenwoordig als Peter, de vriend van Benny's zus Grace (Mary Beth Barone), maar hij is ook een symbool van wat er mis is met overcompensatie : elke keer dat je tijd met hem doorbrengt, laat staan de acht hele afleveringen, kan aanvoelen als een zeer onaangename ervaring.
Skinner is getalenteerd. Hij is charismatisch. Hij lijkt op een menselijke Ken-pop (gratis) en ik hoop dat hij een grote carrière tegemoet gaat. Maar hoewel Overcompensating ongetwijfeld een heel persoonlijk project voor hem is, voelt het fundamenteel als het verkeerde project om hem als komisch acteur te lanceren. Waarom zou je niet in plaats daarvan het pad volgen van, bijvoorbeeld, Issa Rae, die erin slaagde haar roem op YouTube om te zetten in Insecure , een veel betere komedie omdat het deels weerspiegelt wie de maker was toen ze de film maakte, niet wie ze vroeger was? Lena Dunham deed iets soortgelijks toen ze de wereld Girls gaf. Maar Overcompensating heeft de vreemde eigenschap dat het een serie is die draait om een homoseksueel personage, terwijl het eigenlijk alleen maar om heteroseksuele mensen gaat. Het is vermoeiend om urenlang naar studentenverenigingleden te luisteren, en toch is dat bijna helemaal wat Overcompensating biedt, omdat Benny graag met deze mensen omgaat. Ik kan maar een beperkt aantal uitingen van “titty fuck”, “bitches”, “puss puss”, “bazinga” en “zeg de hoeren dat ze door moeten rollen” verdragen – en natuurlijk het alomtegenwoordige “Geen homo”, een boodschap die Overcompensating vreemd genoeg opdringt.
