Toen Ayuso Mortirolo ontmoette

Het wielrennen is zo veranderd dat niemand meer wil leren en alle jongeren die zich bij het peloton aansluiten, gedragen zich alsof ze wijs zijn en meester willen worden, zonder ooit leerling te zijn geweest. Ze houden er niet van om langzaam te groeien en in de schaduw te staan. Ze zijn er niet van gemaakt om te wachten en ze verdragen ook geen frustratie.

Juan Ayuso (2002) was zo iemand. Zijn ambitie evenaarde zijn potentieel toen hij zich bij het team uit de VAE voegde, vlak nadat hij in 2021 de Baby Giro had gewonnen, op 18-jarige leeftijd. Hij wist altijd al dat hij een grote comeback in zijn benen had. Of meer. En het duurde niet lang voordat hij dat bewees, want in zijn eerste drie weken durende wedstrijd, de Vuelta a España van 2022, werd hij derde. Want om te kunnen winnen, moet je er eerst in geloven.

Voor de inwoner van Alicante was zijn debuut in de Tour de France afgelopen juli echter een waardevolle les. Het samenleven met Pogacar, de enige leider van het team en een actieve legende, verliep niet goed. Hij had moeite om de groepsfase te bereiken en viel in de dertiende fase uit vanwege het coronavirus. Hij en zijn team kwamen tot de conclusie dat hij bij de Giro d'Italia aanwezig moest zijn en daar is hij dan ook in Durrës (Albanië), waar vandaag de Corsa Rosa begint met een wegetappe die finisht in de hoofdstad Tirana.

Met Van Aert, Pidcock en Pedersen in de race zal de eerste helft van de race vol nerveuze finishes zitten.

Ayuso is jong, maar hij heeft al littekens op zijn wielerhart. De meest recente overwinning was op 30 maart in Montjuïc, waar hij in de slotetappe de Ronde van Catalonië verloor van Primoz Roglic. De Sloveense Red Bull-coureur wist hem in een moment van verwarring te ontwijken en kon hem niet meer inhalen. Een harde les voor de Spanjaarden, die ze de tijd hebben gehad om te verwerken. In de Giro staan ​​ze opnieuw tegenover elkaar.

Deze keer is Roglic, een 35-jarige veteraan met een filosofenbaard, de grote favoriet om te winnen in Rome. Er is een reden dat hij al een Giro d'Italia (en vier Vuelta's) op zijn naam heeft staan. Maar Ayuso is niet iemand die zich laat imponeren of zelfgenoegzaam wordt, al is het voor hem geen gemakkelijke uitdaging om bij de eerste poging te winnen.

En in Italië is dat minder het geval. Tot die lijst van uitverkorenen behoren onder meer Coppi (1940), Gaul (1956), Hinault (1980), Indurain (1992), Contador (2008), Nairo Quintana (2014), Bernal (2021) en sinds vorig seizoen een zekere Tadej Pogacar.

De laatste algehele overwinning van een Spanjaard in de race was die van Alberto Contador in 2015.

Zoals gebruikelijk is de Giro een spannende wachttijd vol nerveuze finishes, valkuilen en zelfs de sterrato in Siena. Dat zal nog meer het geval zijn nu Van Aert, Pidcock, Pedersen en Carapaz in de race zijn, tot de laatste week aanbreekt.

Dan explodeert de hardheid. Van dinsdag tot en met zaterdag zijn er twee etappes die bijna 5.000 meter hoogte bereiken (16e en 19e). Ook de Mortirolo (17e) en de indrukwekkende Colle delle Finestre (20e), met zeven kilometer aan verharde weg, zijn niet inbegrepen.

Op woensdag 28 augustus zal Ayuso de legendarische Mortirolo aan den lijve ondervinden, waar Alberto Contador in 2015 de Giro won. Het is tot nu toe de laatste overwinning van een Spanjaard in een grote ronde.

De Giro is een aaneenschakeling van lessen en kennis die uit het hoofd geleerd moet worden.

Hoewel de haven, net als vorig jaar, beklommen wordt via de Monno, de meest toegankelijke helling (gemiddeld 7,6%), is het niet gemakkelijk. Er resten nog bijna 50 km tot de finish in Bormio, wanneer de kroon is bereikt.

Zaterdag vindt de eerste van twee tijdritten plaats, één van 13,7 en de andere in Pisa, van 28,6 (10e). De Giro is een aaneenschakeling van lessen en kennis die je moet onthouden, leren en omarmen om te kunnen winnen. Alhoewel niet alle jongeren dit graag doen.