Liefde op het eerste gezicht? Het verhaal van Maximiliano Salas en River Plate begon met een doelpunt en de handtekening van de Matador.

Het verhaal van Maximiliano Salas ' vertrek van Racing naar River Plate was een van de meest opwindende op de winterse transfermarkt van het Argentijnse voetbal. Het liet wat wonden achter bij Avellaneda, maar de fans van Millonario zijn weinig geïnteresseerd in de ruzies uit de soap. Opnieuw begonnen ze Salas' doelpunten te schreeuwen. En Salas vierde dat bovendien zoals de Chileen Marcelo, de Matador , die twee periodes bij de club speelde, de eerste tussen 1996 en 2008 en de tweede in 2003 en 2004.

Deze nieuwe Salas zal zijn eerste doelpunt in een River Plate-shirt niet snel vergeten. De fans ook niet. Want het was een collectieve inspanning zoals Gallardo's team al een tijdje niet meer had gehad. Als doelpuntenmaker hoefde Salas de wedstrijd pas na acht balcontacten af te maken, waarvan vele van topklasse. Naast het dragen van rugnummer 7 op zijn shirt en het maken van het Matador-gebaar, schreeuwde de in Curuzú Cuatiá geboren speler het uit volle borst, als een manier om alle spanning die hij de afgelopen dagen had ervaren te uiten.

Maxi Salas' eerste feestje met River Plate. pic.twitter.com/BbYZA9VWpA

— Sudanalytics (@sudanalytics_) 14 juli 2025

Na de overwinning zei de aanvaller: "Ik ben blij, opgetogen. We hebben een geweldige wedstrijd gespeeld. Er is altijd ruimte voor verbetering, maar het is fijn om goed te beginnen. Soms speel ik goed, slecht of gemiddeld, maar het belangrijkste is dat ik altijd alles geef op het veld. Daarna is het van secundair belang of we scoren of niet."

Over zijn vertrek bij Racing en alles wat daarop volgde, was hij kort maar krachtig: "Ik heb niets meer te zeggen. Wat er is gebeurd, is voorbij en nu concentreer ik me op mijn nieuwe team."

Er is iets merkwaardigs aan de openingswedstrijd van de Apertura 2025 en de aftrap van dit toernooi, eveneens tegen Platense: er viel een debuutgoal. Op 25 januari scoorde Matías Rojas, een debutant, in Vicente López in de 1-1 gelijkspel. Dat debuut aan het begin van het jaar maakte een einde aan een reeks van meer dan vijf jaar zonder dat een nieuwe aanwinst of gepromoveerde jeugdspeler scoorde bij zijn debuut. De laatste speler die dat deed was Hernán López Muñoz, op 7 april 2019, in de 3-2 gelijkspel tegen Tigre.

Mensen herinneren zich de Chileense Salas en zullen Maxi Salas zeker niet vergeten. Maar wat weinigen weten, is dat er in de jaren 50 ook nog een andere Salas was, die slechts één officiële wedstrijd speelde in de Zweedse beker van 1958. Zijn naam was Ramón Alberto, en ook hij was een doelpuntenmaker. Hij liet zijn sporen na bij Talleres de Córdoba en vervolgens bij Tesoriere, San Lorenzo de Alem en Vélez de Catamarca, zijn geboortestad (hij kwam uit Recreo, departement La Paz).