Het rapport van Sagardoy rechtvaardigde het ontslag van de voorzitter van de ACB vanwege de onregelmatige inning van bonussen.

Het disciplinaire ontslag van Antonio Martín Espina , voorzitter van de ACB, was gerechtvaardigd , aldus het juridisch rapport dat de entiteit zelf had laten opstellen. Het onderzoek , naar aanleiding van een interne klacht die afgelopen april was ingediend, werd besproken tijdens de Buitengewone Vergadering van 10 juli. In het rapport werden zowel de voorzitter als zijn algemeen directeur, José Miguel Calleja Bermejo, beschuldigd van het ontvangen van onregelmatige bonussen en "vernederende behandeling" van diverse werknemers.

Het rapport, waar El Confidencial inzage in heeft gekregen, ondertekend door advocatenkantoor Sagardoy en gedateerd op 17 juni , omschreef de inning van variabele beloning als een "zeer ernstig vergrijp", aangezien het niet was gecontroleerd door interne toezichthoudende instanties. Het dossier werd niet getoond aan de 16 clubs die momenteel de competitie vormen tijdens de Algemene Vergadering , zo heeft deze krant kunnen bevestigen. Desondanks was er tijdens de vergadering sprake van een nauwe band rond Antonio Martín aan het einde van zijn ambtstermijn. Het verkiezingsproces begint op 24 juni met een Algemene Vergadering.

De Commissie Goed Bestuur , die afwisselend bestond uit Bàsquet Girona, Bilbao Basket en Bàsquet Club Andorra, gaf opdracht tot het externe rapport van het bedrijf . Na ontvangst van het dossier ontmoetten ze Martín en Calleja, die hun management verdedigden. In de salarisbetaling van januari ontving de president een bonus van 60.000 euro omdat hij zijn doelstelling met 110% zou hebben overtroffen. "De betaling van deze variabele beloning aan de president werd bevolen door de algemeen directeur, de heer José Miguel Calleja, aan de financieel directeur, de heer Ignacio Muñoz Conesa, zonder dat de president de rechtmatigheid van de toerekening had gecontroleerd of de bestuursorganen van de ACB had geïnformeerd ", aldus het dossier.

In het rapport wordt gesteld dat deze doelstelling niet is bereikt en dat Antonio Martín "in zijn hoedanigheid van hoogste bestuurder van de ACB de nodige zorgvuldigheid had moeten betrachten om de strikte naleving van zijn contractuele voorwaarden te waarborgen", hetgeen "een schending van de goede trouw in het kader van het contract" vormde. "Dit vormt een zeer ernstige schending, die in dit specifieke geval wordt verergerd door de positie van maximaal vertrouwen die de president inneemt, hetgeen naar onze mening de beëindiging van het contract om deze reden zou rechtvaardigen, zoals uiteengezet in de tiende clausule, in fine, van zijn arbeidsovereenkomst, waarin uitdrukkelijk disciplinair ontslag als grond voor beëindiging van het contract is opgenomen, overeenkomstig de gemeenschappelijke regels en procedures zoals bepaald in artikel 55 van het werknemersstatuut", aldus het rapport.

In andere seizoenen werd deze bonus uitbetaald zonder de Algemene Vergadering hiervan op de hoogte te stellen. Uit het dossier blijkt echter dat dit in dit geval gerechtvaardigd was door het behalen van de doelstellingen. Bovendien wordt er gewezen op het feit dat er sprake was van "een omstandigheid van verhulling in de opdracht die de Algemeen Directeur aan de Financieel Directeur gaf, zodat hij de betalingsopdracht aan de Personeelsafdeling zou doorgeven."

"We moeten benadrukken dat deze bijzondere relatie tussen het senior management juist gebaseerd is op het vertrouwen dat de werkgever, in dit geval de ACB, stelt in deze senior managementpositie", concluderen ze. Het rapport werd niet getoond op de Buitengewone Algemene Vergadering, maar de ACB steunde Antonio Martín . In een verklaring van de onderneming karakteriseerde de entiteit het lekken van de interne klacht als "een eigenbelang om de goede werking en reputatie van de ACB te schaden".

"De voorzitter en algemeen directeur van de ACB hebben de unanieme steun van de clubs en daarom blijven wij hun taken uitvoeren totdat het tegendeel bewezen is", aldus de verklaring. Deze krant bevestigde dat er binnen de clubs ongerustheid bestond over de interne klacht, met name over het imago van de Liga en de aanstaande verkiezingen.

Wat betreft de beschuldigingen van "vernederende behandeling" in de interne klacht, maakt het dossier geen melding van gevallen van intimidatie tegen José Antonio Martín Beltrán , de scheidsrechtersdirecteur van de ACB, ondanks de kritiek op zijn gedrag vanwege "verbaal geweld" door beledigingen als "idioot". Er wordt bijzondere aandacht besteed aan het gesprek dat ze op 17 december 2024 hadden.

—Ik moet met je praten, want ik ben het zat dat de presidenten me elke dag bellen vanwege jou , — zei Antonio Martín.

—Ik wil ook graag met je praten.

—Je bent te laat. Ik heb je gezegd om elke twee weken te komen, maar je luistert niet, dus ik roep je dringend op om naar Madrid te komen. Kom dringend, anders heb je geen tijd.

De ontmoeting tussen de twee vond, ondanks de urgentie en volgens de versie van Martín Beltrán, pas plaats op 28 januari 2025.

"Ik heb maar heel weinig tijd. Ik weet niet waarom ik überhaupt luister, want ik had totaal geen vertrouwen in u. U hebt me teleurgesteld," legde de president uit.

"Je wacht al anderhalve maand om me te ontmoeten. Als het zo'n belangrijk punt was, zoals het feit dat je geen enkel vertrouwen in me hebt, hadden we misschien eerder moeten praten, " wierp Martín Beltrán tegen.

Drie weken later ontmoetten de twee elkaar opnieuw. De directeur van de Arbitragecommissie bekritiseerde hem voor het mishandelen van mensen , waaronder de secretaris van de AEBA, Luis Manuel Sancha. Sagardoys rapport ziet echter geen bewijs voor intimidatie , ondanks de kritiek op dergelijk gedrag: "Gezien de eerder vastgestelde feiten, en naar de mening van deze advocaten, voldoen ze niet aan de eisen die de doctrine en jurisprudentie stellen om ze als intimidatie op de werkplek te kwalificeren."

"Het gedrag dat werd waargenomen en aan de heer President kon worden toegeschreven , vond sporadisch plaats en was niet terugkerend , noch was het aanhoudend gedurende langere tijd, maar betrof eerder geïsoleerde episodes in het kader van gesprekken en vergaderingen die in minder dan anderhalve maand werden gehouden (...) Gezien de afwezigheid van intimidatie op de werkplek in de waargenomen gebeurtenissen, zijn wij van mening dat deze geen zeer ernstig vergrijp kunnen vormen dat de beëindiging van het contract van de heer President zou rechtvaardigen."