Een alchemist aan de macht

Vergeef alle leiders, vicevoorzitters en pseudo-leiders die in dit land rondwaren, maar voor de zoveelste week slaagt uw tegenstander, de heer Pedro Sánchez, erin om van tegenspoed zijn bondgenoot te maken. Hij heeft het geluk van een kampioen, maar hij heeft daarnaast een extra en fundamentele waarde in het leven: hij is als een goochelaar die het geluk aanroept en het geluk komt hem te hulp. Laten we eens naar drie voorbeelden kijken: toen het eerste nieuws over zijn vrouw bekend werd, was het zo dramatisch dat hij ermee instemde om af te treden. Het incident is inmiddels een jaar geleden en hun teams doen er alles aan om de rechter die de zaak onderzoekt, te demoniseren. Toen vonden er rampen plaats, zoals de Dana, en de goden omsingelden Sánchez, verklaarden hem onschuldig en kruisigden Mazón. En deze laatste dagen zijn glorieus. De stroomuitval was ongekend. Het legde de ademhaling van het land lam. Maar de alchemisten in Moncloa vonden een manier om lood in goud te veranderen, en door toverkracht werd de ramp van inefficiëntie een toonbeeld van efficiëntie waar de overheid over opschept alsof het waar is. Als er een soortgelijk wonder gebeurt bij de spoorwegchaos, zal de nieuwe paus de Spaanse wonderdoener zalig verklaren. Laus Deo .

Gezien wat we hebben gezien, is het niet verwonderlijk dat er grillige gebeurtenissen plaatsvinden die op fantasie lijken. Ik denk bijvoorbeeld aan het idee om een ​​sociaal overleg te bevorderen – ik durf het geen volksoverleg te noemen – om te beslissen of de overname van Banco Sabadell door BBVA moet worden goedgekeurd. Opnieuw iets wat we nog nooit eerder hebben gezien. Ingeperkt door de eisen van het vrije ondernemerschap en de voorwaarden van de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging, en gehinderd door zijn gebrek aan moed om een ​​besluit te nemen over een operatie waarbij zoveel belangen met elkaar botsen, wordt de beslissing aan het volk gedelegeerd, met drie vragen die alleen professionele economen kunnen beantwoorden. De Catalanen zijn er nog niet klaar voor om hun toekomst in een referendum te bepalen, maar ze zijn wel klaar voor een zeer ingewikkeld economisch besluit waar grote experts jaren over doen om het te begrijpen.

Samenvatting: We maken tijden door die door velen, en niet alleen die van de PP, als chaotisch worden omschreven. De belangrijke kwesties die in het Congres aan de orde komen, leiden tot nog belangrijkere kwesties. Zo was het ook met de stroomstoring en het elektriciteitsnet: dat wordt niet langer als een technisch probleem gepresenteerd, maar als een dogma. En geen van deze kwesties is vrij van polarisatie. De Volkspartij protesteert dat de regering geen van haar voorstellen accepteert; De uitvoerende macht, met zijn geplande stortvloed aan ministers, beschuldigt de PP ervan een instrument te zijn voor de uitvoering van het slechtste extreemrechtse beleid. In dat gevecht besteedde Sánchez afgelopen woensdag bijna 50 minuten aan het in diskrediet brengen van Feijóo, waarbij hij met geen woord repte over de grote kwestie van de verhoging van € 10 miljard aan defensie-uitgaven. Alles is een strijd tussen persoonlijkheden.

En dit, of iets wat erop lijkt, is wat het overheidsbeleid ons de afgelopen jaren heeft opgeleverd. Het is niet verwonderlijk dat de belangstelling voor openbare aangelegenheden lager is dan ooit en dat de Spaanse samenleving hierdoor opnieuw tekenen van verdoving vertoont. En sociale anesthesie is in een democratie meestal een voorbode van achteruitgang.

RESTJES

Ultra's . De groei van extreemrechts zet onverminderd door. Roemenië en het Verenigd Koninkrijk zijn de meest recente voorbeelden. Een interessante overweging van een conservatieve leider: "Als het extreemrechtse deel van Spanje niet zo sterk groeit als het Europese deel, dan moet de Partido Popular daar wel de eer voor krijgen."

Geld . De ministers die het meest actief zijn op het gebied van reizen en spreken, zijn de PSOE-kandidaten in de autonome regio's. Onder welke omstandigheden handelen, spreken en reizen ze? Het is geen triviale vraag. Het is belangrijk om duidelijk te maken of hun dieet en onkosten worden betaald door de partij of door de belastingbetaler (u en ik).

Toespraak . Zorgwekkende devaluatie van het politieke discours. De regering is vastbesloten om iedereen die het niet eens is met haar ideologische lijn of haar ministeriële beleid, te bestempelen als fascist of extremist. Is dat uw opvatting van pluralisme? Ze zijn dertig jaar achtergebleven.

Trein . Ik ben doodsbang dat er sprake was van sabotage op de hogesnelheidslijnen. Als er sabotage plaatsvindt in treinen, weten we niet hoe ver de daders gaan. Laten we niet vergeten dat treinen een snelheid van 300 kilometer per uur kunnen bereiken.

Rechter . Ik durf rechter Juan Carlos Peinado niet te prijzen of te bekritiseren voor de stappen die hij heeft genomen in de zogenaamde Begoña-zaak: elke onderzoeksrechter moet elk teken van een misdaad grondig onderzoeken. Er is geen andere manier om de waarheid te achterhalen. Als we dat niet zouden doen, ministers, zou dat een overtreding zijn.