Antxón ontkent omkoping, scheidt Cerdán van Servinabar en erkent betalingen aan Koldo als commissionair voor particuliere werken.

Juridische bronnen hebben aan Europa Press bevestigd dat Alonso – die alleen vragen van zijn advocaat beantwoordde – in zijn verklaring, die werd onderzocht, volhield dat hij altijd de enige aandeelhouder van Servinabar was geweest. Daarmee verklaarde hij het door de Guardia Civil gevonden privé-koopcontract ongeldig, waaruit blijkt dat Cerdán 1.350 aandelen (45%) in het bedrijf had verworven voor € 6.000, dat voor meer dan € 75 miljoen aan contracten van de Navarrese regering had gekregen.

Volgens Alonso was dat contract een soort concept, opgesteld in 2015, toen Cerdán overwoog de politiek te verlaten vanwege de slechte resultaten van de PSOE in Navarra. Beide partijen stelden dat document op met de voorwaarden, maar het werd nooit goedgekeurd omdat het lid van de socialistische partij besloot in de politiek te blijven, legde hij uit.

De zakenman verklaarde dat ze niet samen naar de notaris zijn gegaan, dat Cerdán hem de 6.000 euro voor de aankoop van de aandelen niet heeft betaald en dat het voormalige parlementslid zelf zijn exemplaar van het contract heeft verscheurd. Alonso bewaarde het, verklaarde hij, omdat hij ook andere documenten bewaart die meer dan 20 jaar oud zijn.

Zijn versie ondersteunt die van Cerdán, die voor het Hooggerechtshof verklaarde op de hoogte te zijn van het contract, maar de geldigheid ervan uitsloot omdat het nooit formeel was gecertificeerd. "We hebben het getekend," gaf hij toe, maar "in het weekend." Hij sprak met zijn vrouw en zei haar dat ze de politiek niet moest opgeven en, als ze dat wel deed, terug moest keren naar zijn werk als onderhoudstechnicus: "Je komt hier naar het dorp." Na afloop beval hij Antxón om "het document te verscheuren".

Ze deelden een appartement in Madrid

Hun relatie leidde er volgens Alonso ook toe dat de twee een appartement in Madrid deelden. De zakenman huurde een woning om zijn talrijke zakenrelaties in de hoofdstad te regelen, en toen Cerdán hem vertelde dat hij naar Madrid verhuisde, bood hij hem aan om bij hem te wonen in wat hij omschreef als een bescheiden appartement.

Volgens Alonso kwam Servinabar aanvankelijk in aanmerking voor twintig contracten, maar won er slechts vijf. Ze solliciteerden samen met Acciona. De zakenman betoogt dat ze op verzoek van het bedrijf besloten een joint venture aan te gaan, en dat deze formule – het combineren van een groot bedrijf met een lokaal bedrijf – veelgebruikt is.

Alonso verdedigde de rechtmatigheid van deze vijf projecten, waaronder de Navarra Arena, het Navarra Archief en 62 sociale woningen in een wijk van Pamplona. Hij benadrukte dat ze allemaal zijn gecontroleerd.

Volgens geraadpleegde bronnen heeft de zakenman kritiek geuit op de beschuldiging dat een van de projecten van Servinabar de bron is van de vermeende omkopingsconstructie voor overheidsopdrachten. Hij beweerde dat geen van de projecten die in het kader van de joint venture met Acciona worden uitgevoerd, door de UCO wordt gecontroleerd.

Alonso zou ook hebben erkend dat Servinabar een donatie heeft gedaan aan Fiadelso, de stichting die banden heeft met voormalig minister van Transport José Luis Ábalos. Hij verduidelijkte echter dat dit om fiscale redenen was, als onderdeel van belastingverlichting, net als andere donaties die hij noemde aan voetbal- en rugbyteams en Save the Children.

Hem werd ook gevraagd of hij betalingen had gedaan aan Koldo García, de voormalige ministeriële adviseur van Ábalos. Alonso legde uit dat Koldo als commissionair voor hem optrad, als freelancer werkte en tussen 2015 en 2016 privécontracten voor Servinabar binnenhaalde, waarvoor hij een maandelijkse vergoeding ontving.

Hij ging naar Cerdán als sociaal agent

Ook voormalig Acciona-bestuurder Fernando Merino, die afgelopen maandag als verdachte voor het Hooggerechtshof getuigde in reactie op zijn advocaat, de officier van justitie en de rechter, ontkende steekpenningen te hebben betaald in ruil voor openbare werken.

Over Antxón verklaarde hij dat hij hem in 2014 had ontmoet, toen hij als vertegenwoordiger van Acciona in Navarra aankwam, en dat hij naar zijn kantoor was gegaan om zich voor te stellen. Zijn samenwerking was gebaseerd op de joint venture met Servinabar voor de Muga-mijn, maar hij verduidelijkte dat deze zakelijke samenwerking niet door hem, maar door zijn meerdere was aangegaan.

Volgens geraadpleegde juridische bronnen was het aangaan van een joint venture door Acciona met Servinabar, een bedrijf uit Navarra dat door de Centrale Operationele Eenheid (UCO) van de Guardia Civil te klein en te onervaren in de bouwsector is genoemd, een "noodzakelijke voorwaarde" om opdrachten binnen te halen.

Merino, die ontkent "El Cordobés" te zijn, zoals vermeld in het UCO-rapport, gaf aan dat de modus operandi was om samen te werken met lokale bedrijven, omdat het anders moeilijk zou zijn om werk te vinden in Baskenland en Navarra.

Gevraagd naar zijn contacten met Cerdán, zei hij hem te hebben ontmoet tijdens zijn eerste jaar als vertegenwoordiger van Acciona in Navarra, tijdens een kennismakingsronde met de sociale partners. Hij beschouwde de voormalige socialistische leider als zodanig omdat hij deel uitmaakte van de Navarrese oppositie. Hij hield echter vol dat hun contacten beperkt waren. Ze aten af ​​en toe een paar pintxos, maar aten niet.

Betalingen aan Koldo voor maaltijden bij 'Frankly'

Ook wat Koldo betreft, heeft Merino de relatie binnen het Navarrese kader geplaatst, door deze tijdelijk te plaatsen bij het eerste project dat ze naar verluidt in een joint venture met Servinabar zijn aangegaan: het Muga-mijnproject in 2015.

Merino ontkent dat Acciona Koldo moest betalen, hoewel hij opmerkte dat hij mogelijk wel geld heeft ontvangen omdat hij tijdens dat eerste project afspraken had gemaakt met de eigenaren van het 500 hectare grote perceel. Hij werkte namelijk al enige tijd voor Geoalcali, het mijnbouwbedrijf dat dit particuliere project promootte. García, legde hij uit, zou deel uitmaken van een multidisciplinair team.

In dit verband erkende hij dat Acciona de facturen van Koldo, uitgegeven door Bar Frankly, had betaald, wat de UCO beschouwt als een witwasoperatie. Merino betoogde dat het om authentieke facturen voor maaltijden ging, omdat hij een kleine privéruimte had waar vergaderingen plaatsvonden met Geoalcali en andere leveranciers. Koldo, benadrukte hij, was bevoegd om daar zakelijke vergaderingen te houden.

Wat betreft de benoemingen voor Transport en Milieu die Koldo hem stuurde, schreef hij dit toe aan een fout. Volgens hem was het niet normaal, omdat Acciona ook andere departementen had die rechtstreeks met ministeries onderhandelden.

Toen hem gevraagd werd waarom hij Koldo een afbeelding had gestuurd met de resultaten van de aanbestedingen voor een hogesnelheidstreinproject in Extremadura, als hij de afgevaardigde in Navarra was, antwoordde hij dat het weliswaar buiten zijn bevoegdheid viel, maar dat hij de afbeelding had gestuurd omdat hij alle aanbestedingen had ontvangen, maar dat dit niet de bedoeling was.

Hij gaf echter wel toe dat hij zijn zwagers – Antonio en Daniel Fernández Menéndez van de OPR – in contact had gebracht met Koldo om hun toegang tot het ministerie van Transport te vergemakkelijken. Om dezelfde reden, zo legde hij uit, vroeg hij García naar een dossier over een project dat aan de OPR was gegund en dat was vastgelopen.

Na de verklaringen vond een hoorzitting plaats om de oplegging van voorzorgsmaatregelen te beoordelen. Het Openbaar Ministerie (OM) verzocht, in een verzoek gesteund door de officieren van justitie, om een ​​reisverbod en tweewekelijkse verschijningen voor de rechtbank voor beide mannen.