Victor Castillo, directeur van het Internationaal Ziekenhuis van Colombia, vertelt hoe ze in het netwerk van de Mayo Clinic zijn binnengedrongen.

Voor het eerst in de geschiedenis werd een Colombiaans ziekenhuis toegelaten tot het prestigieuze Mayo Clinic-netwerk, een van de meest gerenommeerde medische instellingen ter wereld.

Dit is het International Hospital of Colombia (HIC), gevestigd in Piedecuesta, Santander, dat na een rigoureus evaluatieproces van meer dan 16 maanden erin geslaagd is om deel uit te maken van het Mayo Clinic Care Network.

In een interview met EL TIEMPO legt Dr. Víctor Castillo, directeur van HIC, uit wat deze prestatie betekent voor de instelling, welke voordelen het met zich meebrengt voor patiënten en hoe dit partnerschap de medische zorg en academische opleidingen in het land zal transformeren.

Voor ons is het echt een grote voldoening, maar ook een grote uitdaging en een enorme inzet. Dit proces met de Mayo Clinic was erg interessant, omdat zij ons hebben gekozen. En volgens wat Dr. José Solís, de directeur voor Noord- en Zuid-Amerika, ons vertelde, hebben ze onderzoek gedaan en vele ziekenhuizen in Latijns-Amerika geanalyseerd. Als onderdeel van deze analyse kozen ze voor de Cardiovasculaire Stichting, het Internationaal Ziekenhuis, de commerciële naam van het ziekenhuis van de stichting.

Ongeveer 18 maanden geleden, tijdens een forum in Bogotá, kwam Dr. Solís – die ik al een tijdje kende – naar me toe en zei: "Ik ben net goedgekeurd voor een project in Latijns-Amerika. Wilt u meedoen?" Ik dacht dat het een onderzoek of zoiets was. Ik zei: "Jazeker, graag." Hij antwoordde: "Wilt u me volgende week op uw spreekuur spreken?" Ik zei: "Ja, graag." Drie of vier dagen later kwam hij terug en legde uit dat ze een partnerziekenhuis in Zuid-Amerika wilden, onderdeel van het Mayo Clinic Care Network. Hij vertelde ons dat ze na veel analyse hadden besloten dat het Internationaal Ziekenhuis van Colombia de beste optie was. Dat we veel overeenkomsten hadden. Uiteraard zeiden we ja; het was een eer en een bron van trots. Dat was het begin van een proces dat duurde van maart of april vorig jaar tot 27 juni, toen we het project met de Mayo Clinic officieel lanceerden.

Het due diligence-proces van de Mayo Clinic is complex en langdurig. Om de overeenkomst te kunnen ondertekenen, hebben ze alle institutionele gebieden beoordeeld en onderzocht: wetenschappelijk, economisch, juridisch, academisch, gezondheidszorg en onderwijs. Er waren veel punten die op elk van deze gebieden geëvalueerd moesten worden.

Een van de belangrijkste kwesties was governance: hoe de instelling was gestructureerd, of ze een juridische achtergrond had, of het echt non-profit was, enzovoort. Ze beoordeelden ook of er juridische problemen waren. Het was een zeer strenge evaluatie. Uiteindelijk, nadat we aan alle eisen hadden voldaan, werd het goedgekeurd door het bestuur van de Mayo Clinic. Vanaf dat moment begon de onderhandelingsfase: hoe we zouden deelnemen, hoe we ons zouden aansluiten. Toen we juridisch en financieel op één lijn zaten, en met de advocaten, gaven ze ons groen licht en konden we het logo van het Mayo Clinic Network naast ons eigen logo gaan gebruiken.

Het duurde 16 maanden vanaf het begin van de evaluaties. Het meest uitdagende aspect was ongetwijfeld de governance. De Mayo Clinic wil haar naam niet associëren met organisaties die in de problemen zitten. Ook het medische aspect was cruciaal. We hebben internationale accreditaties zoals de Joint Commission International, en zij kwamen ons tijdens het proces heraccrediteren. Dat was heel intensief, maar het heeft ons ook geholpen alles te versterken.

Ten eerste hebben we nu een enorme inzet. Als we daar niet in slagen, is het ergste wat kan gebeuren dat ons lidmaatschap wordt ingetrokken. Met andere woorden: we gaan van anonimiteit naar het risico van een slechte naam. Daarom moeten we voldoen aan extreem hoge normen voor continue verbetering.

De Mayo Clinic deelt al haar kennis met ons: processen, algoritmen, protocollen. Maar het gaat niet alleen om kopiëren. Het vereist samenwerking. We gaan bijvoorbeeld beginnen met borstkanker. We zijn een expertisecentrum op dat gebied. We zullen alle processen herzien, zodat onze patiënten precies zo behandeld worden als bij de Mayo Clinic. Wat betekent dat? Dat een patiënt die zich meldt met een vermoeden van borstkanker, alle tests binnen drie dagen kan laten uitvoeren en op de vierde dag met de behandeling kan beginnen. In Colombia duurt dat proces meestal twee tot drie maanden. Het verschil voor de patiënt is enorm.

En het is niet alleen in de oncologie. We gaan dit model toepassen op hartaanvallen, cardiologie, neurologie, enzovoort. Bovendien zijn we al gecertificeerd door het Ministerie van Volksgezondheid in Functionele Eenheden voor Kankermanagement, wat perfect aansluit bij dit werk.

Ja en nee. Het is niet zo dat elke patiënt direct een second opinion kan aanvragen, maar we zullen zogenaamde tumorboards hebben. Complexe gevallen worden daar gepresenteerd en deze ruimtes zijn verbonden met alle ziekenhuizen in het Mayo Clinic-netwerk, inclusief de drie eigen ziekenhuizen. Eenvoudige gevallen zijn al geprotocolleerd en behoeven geen overleg: de vastgelegde stappen worden gevolgd, zoals mammografie, echografie, biopsie, enz. Maar complexe gevallen worden met het hele netwerk besproken. Dit betekent snellere diagnoses en betere beslissingen voor patiënten.

Absoluut. Het doel is om de tijd tussen het vermoeden en de start van de behandeling terug te brengen van weken of maanden naar dagen. Dat redt levens. Maar het betekent ook dat we de contracten met verzekeraars moeten herzien, zodat patiënten niet hoeven te wachten op toestemming. We moeten ons zorgstelsel aanpassen zodat dit model goed werkt. Dat is niet aan Mayo, maar wel onze verantwoordelijkheid.

De Oriental Foundation FSB is onze universiteit. We zijn deze maand begonnen met vijf residentieprogramma's. Over drie of vier jaar hopen we tussen de 45 en 50 academische programma's te hebben. Het Internationaal Ziekenhuis en ons cardiovasculair centrum zijn geaccrediteerd door de ministeries van Volksgezondheid en Onderwijs. Door deel uit te maken van het Mayo Clinic-netwerk kunnen we deze kennis delen met studenten, arts-assistenten en coassistenten. Zo verbeteren we de gezondheidszorg in Colombia door middel van onderwijs, niet alleen op het gebied van oncologie en cardiologie, maar ook op het gebied van preventieve geneeskunde, neurologie, urologie, enzovoort.

We beginnen met oncologie en cardiovasculaire geneeskunde, maar het doel is om geleidelijk uit te breiden naar neurologie, urologie, gastro-enterologie en nog veel meer. We doen niet alles tegelijk, want dat zou chaotisch worden. We willen het stap voor stap goed doen, voor de beste resultaten.

Elke dag. Er staat een strategisch medisch en verpleegkundig team in continu contact met de Mayo Clinic. We reizen om te leren, en zij komen ook om ons te beoordelen, te onderwijzen en ons te helpen bij de implementatie van processen. Het is een voortdurende uitwisseling.

Fundamenteel. Negentig procent van de patiënten die Mayo behandelt, is niet fysiek opgenomen in het ziekenhuis: ze worden thuis behandeld met thuisopname. We hebben ook een sterke basis in telegeneeskunde, maar we gaan die nu nog verder versterken. Dit zal de zorg verbeteren, de kosten verlagen en de dekking vergroten. We willen deze kennis overbrengen naar de gemeenschappen in Colombia.

Natuurlijk. Dit verhoogt de normen, motiveert onze artsen en stimuleert onderzoek en permanente educatie. Het is een positieve spiraal.

Colombia staat voor grote uitdagingen in de gezondheidszorg. We hebben besloten ons niet te laten verlammen door de crisis. Ik heb mijn team verteld dat we niet over een crisis konden praten, maar over kansen. Dat de verantwoordelijkheid voor de politieke en financiële aspecten bij de president en vicepresidenten zou liggen. Maar de bouw moest doorgaan. In de afgelopen drie jaar hebben we enorme vooruitgang geboekt: digitale transformatie, kunstmatige intelligentie, en nu dit: onderdeel worden van het Mayo Clinic Network. Dit alles gebeurde te midden van wat zij de grootste crisis in de gezondheidszorg noemen.