GLP-1-receptoragonisten brengen risico's met zich mee

Medicijnen die glucagon-achtige peptide-1 (GLP-1)-receptoragonisten bevatten, worden vaak voorgeschreven aan mensen met diabetes type 2. Ze zijn populair geworden onder mensen die willen afvallen, maar het gebruik ervan kan averechts werken als er geen specialist bij is.

Hoewel deze medicijnen op verschillende vlakken belangrijke voordelen bieden, kunnen er bijwerkingen optreden. De arts moet hier rekening mee houden bij het voorschrijven van medicijnen op basis van de behoeften van de patiënt.

In landen als de Verenigde Staten wordt GLP-1 steeds vaker gebruikt om af te vallen. Bekende figuren als Kim Kardashian, Oprah Winfrey, Elon Musk, Tracy Morgan en Travis Scott worden geassocieerd met dit medicijn om af te vallen of hebben er openlijk over gesproken. Hierdoor is het populair geworden.

Het moet echter, net als elk ander medicijn, worden voorgeschreven door een zorgverlener, die toezicht moet houden op de behandeling.

Ina Alejandra Beristain Navarrete, afgestudeerd in diëtetiek en voeding, legt uit dat glucagon-like peptide 1 (GLP-1)-receptoragonisten een veelbelovend alternatief zijn gebleken voor de behandeling van obesitas.

"Deze medicijnen bootsen de werking van het hormoon incretine in het lichaam na, wat niet alleen helpt bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel, maar ook gewichtsverlies bevordert."

Hij legt uit dat het hormoon GLP-1 een belangrijke fysiologische rol speelt: het stimuleert de insulinesecretie, vermindert de glucagonproductie en vertraagt ​​de maaglediging, wat bijdraagt ​​aan een groter gevoel van verzadiging.

Dankzij deze mechanismen verbeteren GLP-1-medicijnen de glycemische controle en bevorderen ze gewichtsverlies bij mensen met diabetes type 2 en obesitas, wat een effectieve strategie vormt voor de aanpak van complexe stofwisselingsziekten.

Bovendien zijn GLP-1's betrokken bij het verbeteren van de cardiovasculaire functie door coronaire vasodilatatie te veroorzaken. Op het niveau van het centrale zenuwstelsel stimuleren ze het verzadigingscentrum, wat helpt de inname van voedsel en vocht te verminderen.

“In het maag-darmkanaal vertragen ze de maaglediging en verminderen ze de zuurproductie.”

Vanwege deze endocrinologische voordelen worden GLP-1-agonisten voorgeschreven aan mensen met een medische diagnose van obesitas of overgewicht, vooral aan degenen die ook diabetes type 2 hebben.

Het gebruik ervan is echter niet zonder bijwerkingen, waaronder misselijkheid, braken en diarree, factoren die kunnen leiden tot acute nierschade door uitdroging. Ook zijn constipatie, duizeligheid, lichte tachycardie, infecties, hoofdpijn, dyspepsie, jeuk en erytheem op de injectieplaats gemeld.

Ina Beristain benadrukt dat deze medicijnen op recept verkrijgbaar zijn en alleen herhaald mogen worden op momenten dat de behandelend arts dat bepaalt.

Zelfmedicatie of het ondoordachte gebruik van deze producten vormt een aanzienlijk gezondheidsrisico.

"Het gebruik van deze medicijnen bij mensen zonder een duidelijke medische diagnose kan stress en overbelasting veroorzaken op vitale organen zoals de lever, alvleesklier of nieren, wat kan leiden tot schade of falen van deze weefsels."

Ze waarschuwt dat deze medicijnen op sociale media en andere platforms worden gepromoot voor gewichtsverlies op korte termijn, wat de kans op bijwerkingen en zelfs overlijden vergroot.

De voedingsdeskundige benadrukt dat het essentieel is dat zowel de beoordeling als het voorschrijven en toezicht op de medicijnen worden uitgevoerd door een gespecialiseerde arts. — IRIS CEBALLOS ALVARADO