Junts pleit voor een hogere jaarlijkse pensioenverhoging voor Catalaanse gepensioneerden.

Afgelopen dinsdag diende Junts een voorstel in bij de Senaat om de focus van de pensioenhervorming te verleggen. Het hoofddoel? Dat de pensioenen in Catalonië meer stijgen dan in de rest van Spanje . Het voorstel van de Catalaanse parlementaire fractie werd niet als wetsvoorstel, maar als motie in de Senaat ingediend, waarin de regering werd opgeroepen om de jaarlijkse verhoging per autonome regio te differentiëren. Junts pleitte daarom voor een herwaardering van de pensioenen op basis van de werkelijke kosten van levensonderhoud in elke autonome gemeenschap , in plaats van het huidige model waarin de CPI de verhoging dicteert. Dat houdt in dat het systeem moet worden gewijzigd en dat er een mechanisme moet worden opgezet voor periodieke updates, dat rekening houdt met de variaties in de kosten van levensonderhoud in elk gebied. De PP en de PSOE hebben de maatregel al verworpen.

Daartoe stellen zij voor om een ​​technische studie uit te voeren om een ​​objectieve methodologie te definiëren waarmee de werkelijke kosten van levensonderhoud in elke autonome regio nauwkeurig kunnen worden berekend en deze criteria kunnen worden toegepast op de herwaardering. Op dit moment zijn er twijfels of het initiatief verder kan gaan , aldus partijbronnen die toegeven dat het onderliggende doel is om het economisch beheer van de sociale zekerheid "met nabijheid" door middel van debat te bevorderen. Met andere woorden, de kwestie heeft betrekking op dit geschil en is gebaseerd op het uitgangspunt van het beheer van de grondstoffen uit Catalonië, een systeem dat vergelijkbaar is met het systeem dat Baskenland met de regering onderhandelt.

Door elEconomista.es geraadpleegde partijbronnen betogen dat de territoriale differentiatie tegelijk met de overdracht naar het grondgebied losgekoppeld zou moeten worden van de CPI . Omdat, zo beweren ze, ‘de dialoog tussen de Catalaanse vakbonden en werkgeversorganisaties vloeiend is’. Bronnen binnen de Catalaanse sociale dialoog waarschuwen echter dat deze kwestie "niet tot hun prioriteiten behoort".

Andere bronnen van nationale maatschappelijke belanghebbenden beweren daarentegen dat zij de maatregel niet zullen steunen, omdat het zou leiden tot differentiatie tussen de verschillende Spaanse regio's . Zij blijven erbij dat pensioenbeheer een verantwoordelijkheid van de staat is. Iets wat de PSOE-vertegenwoordigster ook in haar toespraak in de Senaat in herinnering bracht.

Volgens het voorstel van de Catalaanse partij liggen de kosten voor levensonderhoud in hun gemeenschap 7,6% hoger dan het landelijk gemiddelde . Ze vermelden in het document dat is gepubliceerd op de website van de Senaat ook dat dezelfde omstandigheid zich voordoet in Baskenland (waar het percentage volgens hen 7,1% hoger ligt) en in Madrid (15,7% hoger dan het gemiddelde). Met andere woorden: het verzoek zou de waardestijging van 2,8% van dit jaar verdubbelen en de prognoses voor volgend jaar overtreffen. Volgens de consensus van het Funcas-panel, dat prognoses van verschillende organisaties samenstelt, zal 2025 worden afgesloten met een CPI van 2,5%. Volgens gegevens van het Catalaanse Instituut voor de Statistiek bedraagt ​​de inflatie momenteel 2,2%.

De Catalaanse partij pleit er ook voor om de jaarlijkse stijging van het Minimum Interprofessioneel Loon (SMI) te koppelen aan deze nieuwe indicator , omdat hiermee volgens hen veranderingen in de kosten van levensonderhoud kunnen worden gemeten. De post-convergenten beperken dit voorstel niet tot Catalonië, maar stellen voor dat elke autonome gemeenschap of "natie" in sommige regio's meer flexibiliteit toestaat dan in andere. In Baskenland is dit wel eens geprobeerd, maar de regering en de nationale sociale partners zijn hier fel tegen.