Groot
De geschiedenis van Mexico is altijd een aaneenschakeling van grootse daden geweest, van groots denken en bouwen. Van de piramides en waterkrachtcentrales van onze inheemse volkeren tot de kathedralen, aquaducten en steden van het Onderkoninkrijk; van de spoorwegen, dammen en havens van de 20e eeuw tot de hedendaagse metropolen en het snelwegennetwerk dat nu de ruggengraat van het land vormt, heeft Mexico keer op keer bewezen dat het in staat is kolossale werken te bedenken en een betekenisvolle toekomst te smeden.
Die traditie – cultureel, historisch, bijna genetisch – van het bouwen van monumentale projecten is vandaag de dag van cruciaal belang. In een wereld die de kracht van landen opnieuw afmeet aan hun vermogen om te bouwen, te innoveren en economische en productieve kracht te projecteren, staat Mexico voor de uitdaging om de langetermijnvisie die het ooit kenmerkte, te herwinnen.
Gedurende een groot deel van de 20e eeuw consolideerde ons land een robuuste industriële structuur, die sterk geïntegreerd was in de internationale handel, met name met de Verenigde Staten. Financiële crises, een buitensporige schuldenlast en de schommelingen van de wereldeconomie beperkten echter het vermogen van de staat om grootschalige investeringen te financieren. Latere pogingen om terug te keren naar dit pad stuitten op een nieuwe realiteit: grote projecten vereisen tegenwoordig niet alleen schaal, maar ook winstgevendheid, zekerheid en technische haalbaarheid in een hypercompetitieve wereldwijde omgeving. Investeringsbeslissingen kunnen niet langer los worden gezien van de markt.
Gezien de zwakke economische groei van de afgelopen decennia is de uitdaging duidelijk: zonder strategische infrastructuurprojecten – die de productiviteit verhogen en het concurrentievermogen versterken – zal er geen sprake zijn van een echte sprong voorwaarts in het inkomen per hoofd van de bevolking of van een robuuste en duurzame groei.
Het probleem is dat de overheid zelf niet langer over de budgettaire middelen beschikt om deze projecten te financieren. De huidige uitbreiding van het spoor is een lovenswaardige stap voorwaarts, maar onvoldoende. Ondertussen vraagt de wereldeconomie – aangewakkerd door kunstmatige intelligentie, datacenters en nieuwe toeleveringsketens – om meer energie, betere connectiviteit en geavanceerdere logistieke platforms. Mexico kan het zich niet veroorloven om achter te blijven. Het is noodzakelijk om weer groots te denken, maar nu met innovatie als kernelement.
Een paar dagen geleden waarschuwde Sam Altman, CEO van OpenAI, dat technologie alleen niet langer voldoende is: radicale innovatie in de financiering ervan is ook noodzakelijk. Hij had gelijk. In het geval van Mexico betekent dit het ontwerpen van innovatieve financieringsmechanismen die de mobilisatie van zowel publieke als private middelen mogelijk maken voor de grootschalige projecten die het land nodig heeft.
De eerste stap is essentieel: het formuleren van solide, technisch haalbare projecten, die transparant en professioneel worden beheerd. Projecten die institutioneel kapitaal kunnen aantrekken, zoals dat van pensioenfondsen, maar ook internationale investeerders die bereid zijn te investeren in innovatieve financiële instrumenten. Dit moet worden aangevuld met regelgevingskaders die voorwaarden scheppen voor zekerheid en winstgevendheid.
Het gaat er niet alleen om meer te bouwen, maar ook om Mexico van binnenuit te versterken, door gebruik te maken van de externe factoren: onze handelspartners, de kracht van onze nationale bedrijven, het talent van onze ingenieurs, architecten, economen en ondernemers, die allemaal klaar zijn voor de volgende stap.
De weg is duidelijk: meer havens, meer snelwegen, meer luchthavens; meer schone energiecentrales; meer datanetwerken; meer ruimtevaartcapaciteit; en een diepgaande onderwijstransformatie. Projecten die de productiviteit zullen verhogen, Mexico zullen verbinden met de toekomst en het welzijn van de bevolking zullen verhogen. Maar in het huidige tempo lijken deze doelen ver weg. Dat is het uitgangspunt: de urgentie erkennen.
We staan op een historisch kruispunt. Wereldwijde spanningen mogen ons niet verlammen, maar juist vooruitstuwen. Geconfronteerd met geopolitieke heroriëntatie is het essentieel om onszelf van binnenuit te versterken, met strategische visie en durf. Het is tijd om te innoveren, groot te denken, de transformerende geest die onze geschiedenis kenmerkt, terug te winnen. Het is tijd om de inertie te doorbreken en daadkrachtige stappen te durven zetten.
Want alleen op die manier, door onszelf met grootsheid en intelligentie opnieuw uit te vinden, zal Mexico in de 21e eeuw de plaats kunnen innemen die het verdient.
informador
