'What Remains of You' (★★★★✩), Tata Mia en andere nieuwe releases deze week

Selecteer taal

Dutch

Down Icon

Selecteer land

Spain

Down Icon

'What Remains of You' (★★★★✩), Tata Mia en andere nieuwe releases deze week

'What Remains of You' (★★★★✩), Tata Mia en andere nieuwe releases deze week

Dit zijn de nieuwe films die vanaf 16 mei in de bioscoop verschijnen:

Beoordelingen

★★★★★ meesterwerk ★★★★ zeer goed ★★★ goed ★★ gemiddeld ★ slecht

What Remains of You ★★★★✩Regie: Gala GraciaCast: Laia Manzanares, Ángela Cervantes, Anna TentaProductie: Spanje, 2025. 91 m. Drama Mijn grootmoeder

Door Salvador Llopart

Alles wijst erop dat de toekomst van de cinema op het platteland ligt. Een zeker ruraal nomadisme heeft een groot deel van de belangrijkste Spaanse producties van de afgelopen jaren overgenomen, met titels als Alcarràs (2022) en Lo que arde (2019), maar ook As bestas (2022) en Suro (2022). Films die een landschap delen, alsof het idee van een leeg Spanje de cinematografische verbeelding heeft overgenomen en een weerspiegeling is geworden - een spiegel - van de waarheid die we niet in onszelf kunnen vinden, ontheemde wezens, stadsbewoners, die verlangen naar andere, minder harde horizonten. What Remains of You, het regiedebuut van Gala Gracia, is, om het zo maar te zeggen, een goed voorbeeld van dit soort filmische neo-ruralisme .

Een werk van intense emoties, met de geur van natte aarde en grazende schapen, dat op waarheidsgetrouwe wijze het verlangen naar terugkeer en de behoefte om te rouwen om wat achtergelaten is, vastlegt. Maar laten we ons niet vergissen. Gala Gracia maakt het plattelandsleven niet mysterieus. Het draait hierbij om een ​​realistische, niet-bucolische visie op wat contact met de aarde betekent. Het landelijke decor wordt gevormd door de Aragonese Pyreneeën, die Michele Paradisi met grandeur en gevoeligheid vastlegt in zijn foto's. Het vertelt het verhaal van twee zussen die elkaar na de dood van hun vader ontmoeten om te beslissen over de toekomst van het familiebezit; twee ‘tatas’, zoals de een de ander noemt, uit heel verschillende levensomstandigheden. Una (Laia Manzanares) keert terug naar het leven dat ze lang geleden achter zich liet. De andere (Ángela Cervantes) is in het dorp gebleven en regelt haar eigen zaken. De eerste weigert te verkopen uit nostalgie of schuldgevoel, alsof hij de tijd wil stilzetten. De tweede, degene die bleef, ziet het anders. Hij denkt met boerenrealisme na over de vergeefse pogingen van zijn zus om het verleden te bewaren.

De twee hoofdrolspelers in een frame uit de film

De twee hoofdrolspelers in een frame uit de film

Potenza Productions

Wat er van je overblijft gaat niet over dramatische confrontaties en haat. Integendeel, alles is er alledaags, aards en stil, net als het platteland zelf. Een drama dat zich meer door gefluister dan door geschreeuw ontvouwt. Geleid door de stevige pols van een regisseur die weet wat ze wil. Beide actrices, Laia Manzanares en Ángela Cervantes, helpen hierbij. Beide zijn meesterlijk in het overbrengen van twee verschillende visies op het bestaan. En laten we vooral niet vergeten dat ze twee zussen zijn die van elkaar houden.

Centaurs of the night ★★★★✩Regie: Marc Recha Uitvoerenden: Lluís Soler, Montse Germán, Muntsa Alcañiz Productie: Spanje, 2024 (105 minuten). Drama Excursie naar Poblet

Door Jordi Batlle

Centaures de la nit , een titel met duidelijke Fordiaanse trekjes, is een film die zo ongrijpbaar en ongrijpbaar is dat het eerste obstakel dat de film opwerpt (hoewel alleen voor labelliefhebbers) de generieke affiliatie is. Is het een drama, een komedie, een schatzoekavontuur, een dromerige fantasie, een stiekeme western of een puur experimenteel stuk? Er is van alles te zien in dit unieke, opwindende en buitenaardse artefact, gefilmd in het klooster van Poblet in fascinerend zwart-wit (meesterlijk werk van cameraman Peter Zeitlinger, in een zeer Noords register: Bergman of Dreyer) en met in de hoofdrol een groep blinde mannen die de plek bezoeken; Het opmerkelijke is dat de monniken ook blind zijn: in dit verhaal kunnen alleen de vrouwen zien.

wfg

Still uit de film van Marc Recha

Parallampen

In plaats van zich aan één plot te houden, creëert de film een ​​betoverende sfeer waarin het transcendente en het spirituele afgewisseld worden met humor (hetzij bitter en fel, zoals de gedenkwaardige, met gif doordrenkte dialogen tussen Lluís Soler en Muntsa Alcañiz, hetzij ontspannen, zoals Soler die mensen doet geloven dat hij op zoek is naar tijm voor een soep) en met de eenvoudige beschouwing van de lucht, de paden, de rotsen... Het klooster en de omgeving worden protagonisten die evenveel of zelfs meer gewicht in de schaal leggen dan de groep blinden; de natuur en de open ruimte zijn immers, van het inmiddels verre El cielo sube (De hemel rijst) via Pau i el seu germà ( De geledenheid), Dies d'agost (Geledenheid) , Petit indi (Kleine indiaan) en La vida lliure (Het leven in het bos) , een constante in de films van Marc Recha.

Gesponsord door de geest van Luis Buñuel (de scène waarin de blinde mannen de verantwoordelijke voor de excursie in elkaar slaan, zou zo een Viridiana -versie kunnen zijn), is Centaures de la nit een film die Recha bedacht en uitgevoerd heeft met een bijna obscene creatieve vrijheid. De film bevat momenten van grote schoonheid, waaronder close-ups van tastbare beelden van water, die zelden met zo'n kristalheldere zuiverheid zijn weergegeven (en van muziek voorzien).

Ernest Cole: Lost and Found★★★✩✩Geregisseerd door Raoul PeckProductie: Frankrijk, 2024 (105 min) Documentaire Uitwisseling van blikken

Door Philipp Engel

Het apparaat is niet helemaal toereikend voor het tentoonstellen van de foto's, waarvan er veel ongepubliceerd zijn, van de verbannen Zuid-Afrikaan Ernest Cole, soms aangevuld met archiefmateriaal, die aan onze ogen voorbijtrekken. De foto's zijn echter indrukwekkend en het discours dat ze oproepen over het racisme dat weer sterk terugkeert, is overweldigend.

qsf

Frame uit de documentaire van Raoul Peck

MK2 Films

Wat het meest bijblijft bij de kijker zijn de blikken in de camera van alle blanke mensen die Cole op straat vastlegt, op welk continent dan ook. Het is niet alleen zo dat ze zonder toestemming worden gefotografeerd, het is ook nog eens een zwarte man die dat doet.

Instinct ★★✩✩✩Regie: Juan AlbarracínCast door: Javier Pereira, Fernando Cayo, Eva LlorachProductie: Spanje, 2024 (92 min). Spannende film De hondenmethode

Door P. Engel

Guerrillabioscoop, lowbudget. Slechts één locatie, drie acteurs en een boeiend uitgangspunt: een architect huurt een hondentrainer in om zijn angst om het huis te verlaten te overwinnen.

qgf

Still uit de film van Juan Albarracín

Barton-films

De camera beweegt goed en de veelbelovende filmmaker combineert het beeld met een meer verfijnd beeld, waarin het traumatische verleden wordt opgeroepen, en met documentaires over hondentraining. Afgezien van het interpretatieve duel en het interessante trucje, verschuift het plot van het voorspelbare naar het onwaarschijnlijke, zonder dat we uit het déjà-vu-gevoel komen.

Jane Austen heeft mijn leven verwoest★★★✩✩Geregisseerd door: Laura PianiCast door: Camille Rutherford, Pablo Pauly, Charlie AnsonProductie: Frankrijk, 2024 (94 min). Romantische komedie Schrijven of niet schrijven

Door P. Engel

Een originele poging om een ​​Franse en Britse romantische komedie te vermengen, gebaseerd op de cultus rond de titelschrijver. In plaats van de clichés te ondermijnen, worden ze echter in stand gehouden. Wat echter opvalt is de beeldkwaliteit en de accurate toelichting op de valkuilen van literair creëren. Wijze raad van een kandidaat voor Hugh Grant aan de Amélie-achtige boekhandelaar bij Shakespeare & Co: “Je moet schrijven vanuit de ruïnes.” Dat wil zeggen: gooi de teksten niet in de prullenbak, maar werk er steeds opnieuw aan.

The Wolf's Tale ★★✩✩✩Regie: Norberto López AmadoCast door: Lucía Jiménez, Paco Tous, Daniel GraoProductie: Spanje, 2025. 93 m. Komedie Skid dreigt

Door S. Llopart

Een theatrale variant op een miniatuur die voortborduurt op misverstanden en halve waarheden. Twee hoofdpersonen – er zijn er meer, maar die stellen weinig voor – zijn voldoende. Een gescheiden stel, gespeeld met komische noot door Paco Tous en Lucia Giménez, dat elkaar uit elkaar scheurt terwijl ze zich zorgen maken over hun vermiste dochter. Het landhuis waar bijna alles zich afspeelt, is voldoende voor een komedie waarin de grootste interesse ligt in de naderende verrassing. Er zijn te veel bochten op de weg naar de waarheid en het daaruit voortvloeiende gevaar voor slipgevaar.

After the Summer ★★✩✩✩Regie: Yolanda CentenoCast: Alexandra Jiménez, Juan Diego BottoProductie: Spanje, 2025 (94 minuten). Drama Familieconflict

Door J. Batlle

Een stel gaat uit elkaar. Het kind is van hem, maar ze houdt van hem alsof ze zijn echte moeder is en nu is ze bang hem voor altijd te verliezen.

vergelijking

Alexandra Jiménez op een moment in de film

Alfa Pictures

Een familieconflict, zoals zoveel andere die zich dagelijks afspelen, gepresenteerd in een film die pretendeert een these te zijn, met stereotype personages, typische dramatische situaties en een vervelende neiging om te demonstreren in plaats van te laten zien. Alexandra Jiménez, die net zo goed is in melodrama als in krankzinnige komedie, wordt van de schipbreuk gered.

lavanguardia

lavanguardia

Vergelijkbaar nieuws

Alle nieuws
Animated ArrowAnimated ArrowAnimated Arrow