Was de Israëlische aanval op Iran zelfverdediging? Of ondermijnt het het internationaal recht? Duitse Bundestag-wetenschappers hebben een 54 pagina's tellend rapport over de kwestie gepubliceerd.

In een rapport uiten de onderzoeksdiensten van de Bondsdag "aanzienlijke twijfels" over de rechtmatigheid van de Israëlische en Amerikaanse aanvallen op Iran. De "overgrote meerderheid van de internationale juristen" is van mening dat er niet is voldaan aan de criteria voor Israëls "staat van zelfverdediging" zoals vastgelegd in artikel 51 van het Handvest van de Verenigde Naties, aldus het 54 pagina's tellende rapport, dat in opdracht van parlementslid Ulrich Thoden van de Linkepartij is opgesteld en ter beschikking is gesteld aan het Duitse persbureau.

Volgens de wetenschappers had Israël moeten aantonen dat Iran op het punt stond een kernwapen te bouwen. "De productie van voldoende splijtbaar materiaal als onderdeel van het Iraanse nucleaire programma is slechts een noodzakelijke tussenstap", aldus het rapport. Bovendien had aangetoond moeten worden dat Iran de vaste intentie had om een ​​dergelijk wapen tegen Israël te gebruiken en dat de militaire operatie "Rising Lion" daadwerkelijk de laatste kans was om de bouw van de atoombom te voorkomen. Volgens het vrijwel unanieme oordeel van internationale rechtsgeleerden is dit alles niet voldoende gedaan.

Hoewel niet kan worden uitgesloten dat inlichtingendiensten nog steeds over informatie beschikken die nog niet openbaar is gemaakt en de feiten dus nog kunnen veranderen, "is Israël nu verplicht om zijn militaire actie tegen Iran juridisch te rechtvaardigen."

Volgens de onderzoekers zou de Amerikaanse interventie in de oorlog alleen onder het internationaal recht vallen als de Israëlische aanvallen in overeenstemming zouden zijn met het internationaal recht, waarvan zij zeggen dat het "ernstig twijfelachtig" is. Daarom kan de Amerikaanse militaire operatie niet gebaseerd zijn op het recht op collectieve zelfverdediging, "in tegenstelling tot het Amerikaanse rechtvaardigingsnarratief", aldus het rapport.

De militaire operatie "Rising Lion", die op 13 juni van start ging, was gericht op Iraanse nucleaire installaties en militaire installaties, evenals op hoge militaire officieren en kernfysici. Op 22 juni intervenieerden de Verenigde Staten in de oorlog met luchtaanvallen op Iraanse nucleaire installaties. Drie dagen later trad een staakt-het-vuren in werking.

De onderzoeksdiensten van de Bondsdag stellen deskundige adviezen op namens individuele parlementsleden of commissies van de Bondsdag ter ondersteuning van het werk van het parlement. In het huidige rapport, gedateerd 3 juli, waarschuwen de auteurs tegen misbruik van het recht op zelfverdediging om veiligheidspolitieke belangen te handhaven. "Er zijn goede redenen om bestaande normen van het internationaal recht (zoals het recht op zelfverdediging) die een schending van het verbod op geweldgebruik rechtvaardigen, niet onnodig te belasten en te overdrijven, en daarmee het verbod op geweldgebruik te ondermijnen", aldus het rapport.

De Duitse regering heeft zich nog niet uitgesproken over de vraag of zij de aanvallen van Israël en de Verenigde Staten op Iran in strijd acht met het internationaal recht. Bondskanselier Friedrich Merz (CDU) heeft de militaire operaties echter duidelijk gesteund. Kort nadat de VS zich bij de oorlog hadden aangesloten, zei hij: "Voor ons, en voor mij persoonlijk, is er geen reden om kritiek te leveren op wat Israël een week geleden is begonnen, en geen reden om kritiek te leveren op wat Amerika afgelopen weekend heeft gedaan. Het is niet zonder risico. Maar de zaken laten zoals ze waren, was ook geen optie."

Partijpoliticus Thoden van de Linke Partij ziet het rapport als een ondersteuning van de stelling dat de aanslagen een schending van het internationaal recht vormden. Het is daarom "ook een klap in het gezicht van de Duitse regering", zegt hij. "De tolerantie en steun van de Duitse regering voor de aanslagen van Israël en de VS was dus ook een schending van de wet en draagt ​​bij aan de verdere uitholling van het internationaal recht."