Hoe je online daten weer leuk kunt maken: Hoe je online daten weer leuk kunt maken

BRIGITTE: Dokter Degen, u bent na de zomervakantie nog druk bezig als relatietherapeut, toch?

Dr. Johanna Degen: Inderdaad! Er zijn elk jaar twee piekmomenten van echtscheiding: één na de zomervakantie en één na Kerstmis. In de zomer merken mensen wat er gebeurt als ze veel tijd samen doorbrengen. Dit is wanneer hun eigen patronen en problemen hen meestal parten spelen. Nadat de praktijken in de zomer gesloten zijn, kan alles vanaf september worden uitgezocht en opgeruimd.

Tinder en andere platforms zullen het dus extra druk hebben wanneer alle nieuwe singles weer op zoek gaan. Of is online daten alweer uit de mode?

Nee, 50 procent van alle stellen die elkaar de afgelopen jaren hebben gevonden, heeft elkaar online ontmoet. Ook al geeft niet iedereen dat toe.

Waarom niet?

Je laat je innerlijke zelf zien op een semi-openbare plek. Je weet nooit wie je profiel ziet en je bent bang voor oordelen en gekwetste gevoelens. Velen vinden het onromantisch en zeggen dan iets als: "Ik ben hier alleen om een ​​uitzondering te vinden" of "Ik ben hier, maar ik ben niet zoals de anderen." Ze hopen iemand te vinden die niet vaak online date.

Eén op de twee mensen doet het .

Ja, en mensen doen het omdat het past bij onze tijdgeest, praktisch en toegankelijk is. Voor velen is het de enige plek om iemand aan te spreken, omdat openbare ruimtes steeds minder aantrekkelijk zijn voor flirten. Mensen trekken zich terug in de digitale wereld, waar aanspreken toegestaan ​​en gepast is.

Mannen vinden nog veel meer dingen prima: Wat denken mannen eigenlijk als ze foto's van hun penis sturen?

Velen gebruiken het als een vorm van exhibitionisme om vrouwen te irriteren of grenzen te overschrijden. Het dient om te pronken, te provoceren of het uit te proberen in een menigte, in de hoop dat "misschien een van hen geil genoeg is". Mannen ervaren een beloning in dit proces: studies hebben aangetoond dat mannen dopamine vrijmaken wanneer ze vrouwen irriteren. Ze vinden het leuk om vrouwen blij te maken, maar vinden het ook leuk om een ​​beetje geïrriteerd te zijn. De meesten van hen weten dat dit niet veel plezier oplevert.

Een ander belangrijk onderwerp op dit moment: AI. Ik ken een paar vrouwen die ChatGPT hun antwoorden laten schrijven om tijd te besparen in de eerste 'filterrondes'. Klinkt dat logisch?

Steeds meer mensen maken gebruik van datingcoaches of AI, wat absurd wordt wanneer twee AI's met elkaar beginnen te praten. Hoewel het logisch klinkt, is het niet productief. Als je niet investeert, moet je niet verbaasd zijn als er weinig van terechtkomt; het is een simpele rekensom. Ik raad meer authenticiteit aan: we hebben intuïtief alles wat we nodig hebben voor een prettige ontmoeting, maar we rationaliseren onze gevoelens vaak met behulp van checklistlogica. Daarbij zien we over het hoofd wat we werkelijk voelen en willen. Liefde bestaat op een veel dieper niveau. Liefde maakt het niet uit hoeveel je op papier gemeen hebt. Online dating versnelt deze checkboxlogica. We kijken op het verkeerde niveau: iemand die van bergbeklimmen houdt, niet rookt en in een VW-busje rijdt, past niet per se bij onze waarden en levensdoelen. Het gaat ook om het vermogen om verschillen te tolereren. Onze intuïtie merkt dit allemaal op, maar we luisteren er niet goed naar. Of het nu online of offline is, we moeten het vertrouwen in onszelf herwinnen.

Denkt u dat wij vervreemden van onszelf?

We ontwikkelen een soort parasociaal, zelfbewust zelf. Het internet staat vol met forums waar datingsituaties worden beoordeeld, omdat mensen niet op hun instinct vertrouwen over wat intuïtief goed of fout is. Dit leidt vaak tot ongewenste seks of impliciete grensoverschrijdingen, omdat we erkenning willen en verwaarlozen wat we zelf willen. Maar alles is er al voor waarderend daten. Je moet gewoon leven naar wat goed voelt voor jou!

Zijn wij te ongeduldig?

Ja, geduld en gemak ontbreken. De meeste mensen zijn gespannen en beschermend. Ze proberen niet te veel te investeren of gekwetst te worden, maar ze missen ook de positieve dingen. Wanneer we verwachten gekwetst te worden, bereiden we onszelf er ook op voor. Teleurstelling wordt vaak al vóór de date of tijdens de seks voorspeld, wat werkt als een zichzelf vervullende negatieve voorspelling.

En na een mislukte date wordt er direct een volgende afspraak gepland, om de kans te vergroten dat we eindelijk de juiste persoon vinden.

Deze gekwantificeerde logica maakt het proces minder leuk en gemakkelijk, wat leidt tot daten dat veel te hardvochtig en doelgericht is. Dit voelt stressvol, deprimerend, verdrietig en zelfbeschadigend aan, omdat je niet goed voor jezelf zorgt. Het zou veel beter zijn om een ​​tijdje ontspannen en zelfverzekerd te daten, zonder meteen een langdurige relatie te vinden.

Komt deze koppigheid niet voort uit het feit dat voor veel mensen de liefde en gezinsplanning het belangrijkste in het leven zijn?

Dit is een overdrijving van intieme en romantische relaties. Wanneer het leven bedreigend of zinloos aanvoelt, en zelfs werk geen zin meer heeft, overladen we intieme relaties met betekenis. Er wordt van hen verwacht dat ze ongelooflijk veel opleveren en bereiken: blijvende erkenning, loyaliteit, het gevoel bijzonder te zijn, exotische erotiek. Partnerschappen kunnen deze verwachtingen nauwelijks waarmaken. Perfecte partnerschappen worden een soort surrogaatreligie. Hun succes wordt de centrale zin van het leven.

Onlangs hoorde ik de term ‘koude intimiteit’ – wanneer het zoeken naar een partner op een heel berekenende manier wordt aangepakt, bijna als een carrièredoel.

Eva Illouz merkte al op dat liefde steeds meer een managementproject wordt. Ik zie het ook zo. Het is een klassieke neoliberale optimalisatie- en marktlogica, gecombineerd met de constante hoop op een nóg betere match. Socioloog Kai Drüge noemde het de 'koopjeslogica'.

Welke rol spelen leugens in profielen? "Performatieve mannen" zijn momenteel een hot topic: mannen die zich online anders voordoen dan ze zijn om vrouwen in bed te krijgen.

Optimalisatie verandert uiteindelijk in misleiding. Iedereen presenteert zich positief tijdens het daten. Er zijn collectieve regels over wat acceptabel is: iemand die bijna afstudeert aan de medische opleiding kan al 'dokter' schrijven. Maar als de afwijking te groot en onhaalbaar is, wordt het gezien als een leugen en bestraft. Vrouwen worden bijzonder hard getroffen wanneer hun lichaamslengte of haarkleur afwijkt van de foto's. Mannen liegen traditioneel over hun lengte. Maar er zijn ook extremere gevallen, zoals Bitcoin-vallen, liefdesfraude, sekswerkers of chatbots die ontworpen zijn om gebruikers online te houden. Mijn collega Georg Groh zegt altijd: "Online datingplatforms zijn mannen die tijd doorbrengen met chatbots."

Het feit dat mannen vaak over hun lengte liegen, komt waarschijnlijk doordat vrouwen bijzonder streng zijn, toch?

Mannen swipen meestal eerst alles en kijken dan wie er blijft hangen. Vrouwen onder de eind dertig zijn veel selectiever omdat ze veel meer keuze hebben en vaker grenzen overschrijden. Veel ongepaste berichten leiden tot een harde, defensieve toon. Wat ook belangrijk is om op te merken: alleen de top 20 procent van de mannen heeft plezier in online daten – de rest ervaart een serie van devaluatie en afwijzing. Velen kunnen helemaal niet meedoen omdat ze geen kans maken. Dit verandert op middelbare leeftijd: dan hebben mannen weer een voordeel en devalueren ze vrouwen. Er zijn veel negatieve sociale dynamieken waarin privileges en macht worden uitgespeeld. We bevinden ons in een periode van retraditionalisering waarin jonge, "frisse" vrouwen opnieuw superieur worden verklaard. Vrouwen boven de 40, vooral succesvolle vrouwen, worden beschouwd als de minst aantrekkelijke op de datingmarkt.

Leidt dit er uiteindelijk toe dat ze het opgeven en hun normen verlagen, zodat ze niet meer alleen hoeven te zijn?

Wat ik empirisch kan bevestigen, is dat steeds meer vrouwen kinderen krijgen via alternatieve wegen, bijvoorbeeld via spermadonatie. Hier in het noorden, aan de Deense grens, beginnen veel vrouwen alleen een gezin. Sommigen zeggen dat ze kerngezinnen niet benijden omdat er geen ruzies over de opvoeding zijn, geen onderhandelingsprocessen of problemen na een scheiding. Dit past bij de verharding van de genderverhoudingen, waarbij de seksen zich van elkaar afkeren en minder onderhandelen. Zo ontstaan ​​ook co-ouderschapsconstellaties.

Is romantische liefde dood?

Ik zou eerder spreken van een decentralisatie van romantische relaties in het leven. Je kunt een mooi leven leiden zonder. Veel relaties zijn plekken waar alleen de gedachte aan de relatie mooi is, en waar we elkaar het slechtste van elkaar gunnen. De vraag is of je dat nog steeds wilt als je het existentieel niet meer nodig hebt. Nee zeggen is een vrijheid die ik perfect vind. Toch vind ik de dogmatische deromantisering ook jammer.

Wat kunnen we doen?

Ik geloof dat nieuwe romantiek kan ontstaan ​​in onconventionele ontmoetingen. Liefde is niet dood, maar rollen zijn giftig. Moederschap is archaïsch, empowerment, prachtig, levensverruimend – maar de moederrol kan worden ervaren als afschuwelijk, beperkend en uitbuitend. Dit zou moeten worden losgekoppeld, zodat moederschap weer empowerment kan bieden.

Veel vrouwen worden ook "plotseling" lesbisch na een mislukt huwelijk.

Ik ken veel verhalen waarin vrouwen met vrouwen omgaan, omdat ze het gedrag van vrouwen vergelijken met dat van mannen, bijvoorbeeld wat betreft emotionele intelligentie en beschikbaarheid. Vrouwen hebben meer flexibiliteit in het erotiseren van vrouwen, en dat wordt minder geaccepteerd als sociale rol dan homoseksualiteit.

Welk advies heb je voor iemand die op zoek is naar de liefde?

Alles wat je nodig hebt om vooruitgang te boeken in de liefde is er al. De sleutel is om voor jezelf en anderen te zorgen. Vertrouw op je intuïtie, doe niets om anderen te plezieren. Wees geduldig. Romantiek is allesbehalve dood; het heeft misschien alleen nieuwe gezichten nodig.

Brigitte

#Onderwerpen